برآورد ميزان فرسايش خاك با ادغام تصاوير ماهواره اي و استفاده از روش SVM (مطالعه موردي: استان خراسان جنوبي)

فاقد عنوان لاتين

در پژوهش حاضر، به منظور تهيه نقشه فرسايش خاك در استان خراسان جنوبي از تكنيك ادغام تصاوير ماهواره‌اي لندست 8 و ماديس و الگوريتم طبقه‌‌بندي ماشين بردار پشتيبان (SVM) استفاده گرديد. براي اين منظور از سه لايه اطلاعاتي نقشه كاربري اراضي، شيب و پوشش گياهي استفاده شد. در روش پيشنهادي جهت تهيه نقشه كاربري اراضي، چهار الگوريتم طبقه‌بندي نظارت‌شده بيشينه احتمال، فاصله ماهالانوبي، حداقل فاصله و شبكه عصبي مصنوعي با رويكرد باند مادون قرمز حرارتي به كار گرفته شد. جهت تهيه نقشه پوشش گياهي، شش الگوريتم ادغام، NNDiffuse، HPF، Brovey، Gram-Schmidt، PC و CN، استفاده شد. از نقشه DEM ماهواره ASTER، جهت تهيه نقشه شيب منطقه استفاده گرديد. نتايج آزمايشات صورت گرفته نشان مي‌‌دهد كه الگوريتم بيشينه احتمال به همراه باند حرارتي بيشترين دقت را در تهيه نقشه كاربري اراضي دارد. همچنين الگوريتم NNDiffuse از دقت مطلوب‌تري جهت ادغام باندهاي قرمز و مادون قرمز نزديك لندست 8 و ماديس برخوردار است. پس از تهيه نقشه كاربري اراضي، شيب و سه نقشه پوشش گياهي حاصل از تصاوير لندست 8، موديس و ادغام لندست 8 و موديس، سه نقشه فرسايش با كاربرد الگوريتم SVM تهيه گرديد. نتايج نشان مي‌‌دهد كه بيش‌ترين مقدار ضريب كاپا، (69/1)، مربوط به نقشه فرسايش حاصل از تصوير لندست 8 و كم‌ترين مقدار، (57/1)، مربوط به تصوير موديس است. ادغام تصوير لندست 8 و موديس، مقدار ضريب كاپا را به 67/3 درصد افزايش داد.

فاقد چكيده لاتين