رابطه سرمايه روان شناختي با شادماني و شيفتگي در دانش آموزان دختر

فاقد عنوان لاتين

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه سرمايه روان شناختي با شادكامي و شيفتگي در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر ري است. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگي و جامعه ي آماري پژوهش كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر ري در سال تحصيلي 98-97 مشغول به تحصيل بوده اند، مي باشند. در اين پژوهش از روش نمونه گيري خوشه اي - چند مرحله اي استفاده شده است، كه در مجموع 256 نفر طبق جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل: پرسشنامه سرمايه روانشناختي لوتانز (2007)، پرسشنامه شادكامي آكسفورد، پرسشنامه تجارب شيفتگي سيكزنت ميهالي (1982) بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به كار گرفته شد. نتايج نشان داد بين سرمايه روان شناختي و خرده مقياس هاي آن (تاب آوري، خوش بيني، خودكارآمدي اميدواري) با شادكامي و شيفتگي در دانش آموزان دختر رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد . پس مي توان گفت هرچه ميزان سرمايه شناختي و مؤلفه هاي آن در دانش آموزان بالاتر باشد، از شادكامي و شيفتگي بيشتر برخوردارند.