رابطه ‌ويژگي هاي شخصيتي، رضامندي شغلي و رضامندي زوجيت در معلمان دانش‌ آموزان نابينا و عادي

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه ‌ويژگي‌هاي شخصيتي، رضامندي شغلي و رضامندي زوجيت در معلمان دانش‌آموزان نابينا و عادي شهر همدان بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش كليه معلمان دانش‌آموزان نابينا و عادي شهر همدان مي‌باشند كه در سال تحصيلي 93-1392 مشغول به فعاليت بودند. حجم نمونه به تعداد 16 نفر معلم دانش آموزان عادي و 16 نفر معلم دانش آموزان نابينا است كه معلمان عادي به شيوه خوشه‌اي چندمرحله‌اي و از آنجايي كه تعداد معلمان دانش‌آموزان نابينا محدود مي باشد، لذا انتخاب نمونه از اين جامعه به صورت تصادفي ساده انجام شد. ابزار جمع آوري داده پرسشنامه نئو فرم كوتاه 60 گويه‌اي (1991)، پرسشنامه رضامندي شغلي JDI (1969) و پرسشنامه رضامندي زوجيت افروز (1387) مي باشد. روش هاي تجزيه و تحليل داده ها آزمون هاي تي مستقل و همبستگي پيرسون بود. نتايج نشان داد كه ويژگي‌هاي شخصيتي به غير از روان نژندي، ارتباط مستقيم و مثبت با رضامندي زوجيت و رضامندي شغلي معلمان دارند. در حالي كه روان نژندي رابطه اي معكوس با رضامندي زوجيت و رضامندي شغلي نشان داد. از طرفي بين رضامندي شغلي و رضامندي زوجيت در معلمان دانش‌آموزان نابينا و عادي شهر همدان رابطه وجود دارد. همچنين مولفه‌هاي روان‌نژندي، دلپذير بودن و مسئوليت‌پذيري در بين معلمان دانش‌آموزان نابينا و عادي داراي تفاوت معني‌داري مي‌باشد و نيز رضامندي شغلي و رضامندي زوجيت در بين دو گروه از معلمان داراي تفاوت معناداري بود.

فاقد چكيده فارسي