رابطه بين طلاق عاطفي و بهزيستي روانشناختي با روابط فرازناشويي زنان

فاقد عنوان لاتين

مقدمه: هدف اصلي اين پژوهش، بررسي رابطه ي بين طلاق عاطفي و بهزيستي روانشناختي با روابط فرازناشويي زنان بود. روش: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي و از نوع همبستگي بود. براي تعيين حجم نمونه در پژوهش هاي همبستگي بنا به نظر كلاين (1394) لازم است به ازاي هر مقياس حداقل 30 تا 50 نمونه داشته باشيم، بنابراين از جامعه آماري زنان متاهل مراجعه كننده به مراكز مشاوره و روان درماني شهر تهران 100 به روش نمونه گيري هدفمند داوطلبانه انتخاب شدند. جهت رسيدن به اهداف پژوهش از پرسشنامه هاي گرايش به روابط خارج از ازدواج، بهزيستي روانشناختي ريف (فرم كوتاه) و طلاق عاطفي محمدي و همكاران (1394) متناسب با اهداف تحقيق استفاده شده است. يافته ها: نتايج تحليل رگرسيون نشان داد بين طلاق عاطفي با روابط فرازناشويي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد؛ و رابطه بين بهزيستي روانشناختي با روابط فرازناشويي منفي و معنادار به دست آمد (001>p). بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه متغيرهاي طلاق عاطفي و بهزيستي روانشناختي مي توانند در ايجاد روابط فرازناشويي نقش داشته باشند و طلاق عاطفي و بهزيستي روانشاختي بهترين پيش بيني كننده براي روابط فرازناشويي مي باشند.