مقايسه تكانش گري و تصميم گيري مخاطره آميز افراد لاغر با افراد عادي

فاقد عنوان لاتين

رفتارهاي تكانشي و خطرپذيري كه مجموعاً با عنوان رفتارهاي مخاطره آميز خوانده مي شود، دربرگيرنده طيف گسترده اي از رفتارهاي رشد نايافته، لذت جويانه و عموماً همراه با درجات خطر بالا هستند. همان طور كه چاقي و افزايش وزن مشكلات و خطرات بسياري به همراه دارد،لاغري بيش ازحد هم مشكلات و بيماري هاي فراواني را در پي دارد. اين مطالعه به منظور مقايسه تكانش گري و تصميم گيري مخاطره آميز افراد لاغر با افراد داراي وزن طبيعي انجام شد. در اين مطالعه تحليلي كه در سال 1389 در تهران انجام شد 150 نفر از افراد لاغر داراي شاخص توده بدني (bmi) كمتر از 18/5 19 كيلوگرم با 150 نفر از افراد داراي وزن عادي شاخص توده بدني معادل 25 مقايسه شدند. هر دو گروه در آزمون سنجش تصميم گيري مخاطره آميز بارت و تكانش گري برو- نرو به صورت نرم افزاري و سلامت عمومي و تحرك روزانه شركت كردند . داده ها با استفاده از آزمون آماري تي مستقل تحليل شدند. افرادي كه تكانش گري بالاتري داشتند، نمي توانستند رفتارهاي سالم بلندمدت اتخاذ كنند. تعداد عكس العمل اشتباه در افراد لاغر بيشتر از افراد عادي بود كه نشان ميداد تكانش گري در افراد لاغر بيشتر از افراد عادي است. به گونه اي كه افراد لاغر الگوهاي بيمارگونه ي غذا خوردن را القاء مي كنند. و تصوير غيرواقعي و تحريف شده از بدن خوددارند. با توجه به نتايج ناهمسو در تحقيقات مختلف و روش هاي مختلف سنجش تكانش گري و كلاس هاي مختلف لاغري، پيشنهاد مي گردد، تحقيقات بيشتري در اين زمينه با توجه به همه روش هاي اندازه گيري انجام گردد.