ديدگاه قرآن درباره زيباجوئي و تاثير آن بر معماري اسلامي

انسان ذاتاً زيباجوست و گرايش به زيبايي دارد و از زيبايي ها لذت مي‌برد.قرآن نيز زيباجويي انسان را تاييد مي كند و آن را بر دو گونه معقول و محسوس مي داند كه هر كدام باعث تاثيري بر معماري درطول تاريخ اسلام شده است.به نظر مي رسد هنر و معماري اسلامي داراي دو بُعد كالبدي و محتوايي است. در بعد كالبدي معماري تابع اقتضائات زمان و تجربيات بشري است، اما بعد محتوايي آن كاملاً وابسته به باورها و ارزش هاي حاكم برهنرمند و معمار است.براين اساس پژوهش حاضر، به روش تحليلي و تفسيري در پي پاسخ به اين پرسش است كه ديدگاه قرآن درباره زيباجويي و تاثير آن بر معماري اسلامي چيست؟ يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه از ديدگاه قرآن ، زيباجويي معقول در انعكاس جلوه الهي در هنر اسلامي طريقي براي وحدت بخشيدن به زندگي انسان و زيباجويي محسوس ،مستلزم حاكم شدن ارزش هاي اسلامي بر معمار است.