آشكارسازي تغييرات دماي سطح زمين با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي و داده‌هاي واقعي و ارتباط آن با پوشش اراضي بخش جنوبي درياچه اروميه

اهداف: امروزه استفاده از روش‌هاي سنجش از دور براي به دست آوردن دماي سطح زمين گسترش يافته است. زيرا سنجش از دور امكان برآورد دماي سطح زمين را در هر ناحيه و با دقت بالا فراهم مي‌كند. هدف از مطالعه حاضر، برآورد دماي سطح زمين در بخش جنوبي درياچه اروميه با استفاده از داده‌هاي ماهواره‌اي لندست، مقايسه آن با داده‌هاي واقعي و بررسي ارتباط آن با مقادير پوشش گياهي است. روش‌شناسي: به اين منظور، تغييرات دماي سطح زمين بين سال‌هاي 2000 تا 2017 در ارتباط با تغييرات پوشش منطقه و كاربري اراضي با تاكيد بر مناطق كشاورزي بررسي شده است. از اين رو، از باندهاي حرارتي لندست 7 و لندست OLI براي اندازه‌گيري دماي سطحي، تبديل DN به راديانس و دماي روشنايي استفاده شد. همچنين، شاخص NDVI براي محاسبه گسيل‌مندي و استخراج كاربري اراضي با روش شي گرا مورد استفاده قرار گرفت. سپس براي بررسي رابطه دما با پوشش گياهي از آناليز رگرسيون استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه دماي سطح زمين مشاهده شده و برآورد شده از سال 2000 تا 2017 به دليل تغيير در كاربري و پوشش گياهي منطقه افزايش يافته است. براساس رگرسيون خطي ارتباط قابل قبولي بين دماي سطح زمين و دماي مشاهده شده (R2=0/72) وجود دارد. همچنين ارتباط منفي معني داري بين دماي سطح زمين و پوشش گياهي وجود دارد. نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق بيانگر اين مسئله است كه روش‌هاي سنجش از دوري نتايج قابل اعتماد و مطمئني را در برآورد دماي سطح زمين ارائه ميدهد. اطلاع از وضعيت دماي سطح زمين و ارتباط آن با كاربري‌هاي اراضي به برنامه‌ريزان و كارشناسان جهت تصميمات مديريتي براي حفاظت از منابع طبيعي و اراضي كشاورزي كمك ميكند.