بررسي نقش واسطه اي بهداشت روان بر ادراك از جو مدرسه و انگيزه پيشرفت در دانش آموزان متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه اي بهداشت روان در رابطه بين ادراك دانش آموزان از جو مدرسه و انگيزه پيشرفت صورت گرفت. روش اين پژوهش مبتني بر شيوه همبستگي است كه در آن روابط بين متغيرها را در قالب تحليل مسير مورد بررسي قرار مي دهد. اين تحقيق از نظر نوع هدف كاربردي و روش جمع آوري اطلاعات به صورت توصيفي – همبستگي از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه اين تحقيق شامل تمام دانش آموزان متوسطه شهر شيراز است كه در  سال تحصيلي 1398-1397 مشغول تحصيل در دبيرستان هاي اين شهر بودند. از آنجاييكه در اين تحقيق تعداد عوامل مربوط به پرسشنامه ها برابر با 8 متغير مشاهده شده بود، بنابراين حجم نمونه تحقيق 275 نفر انتخاب شد. شيوه نمونه گيري تحقيق نيز به صورت روش خوشه‌اي چند مرحله‌اي و به صورت تصادفي تعيين شد جهت گردآوري اطلاعات، مقياس ادراك دانش آموز از جو مدرسه ( SPOSC)، مقياس انگيزه پيشرفت هرمنس (A.M.T) و مقياس بهداشت روان (GHQ-28) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با روش آزمون معادلات ساختاري و استفاده از برنامه AMOSE نشان داد مدل مورد نظر از برازش مطلوبي برخوردار است. در مجموع، يافته ها مويد آن بود كه بهداشت روان دانش آموزان مي تواند تأثير ادراك از جو مدرسه و انگيزه پيشرفت را واسطه گري كند.