تبيين نظريه تمدن دريايي در راستاي تمدن سازي نظام جمهوري اسلامي در گام دوم انقلاب اسلامي

يكي از مهم‌ترين مسائلي كه در بيانه گام دوم انقلاب بر آن تأكيد شده تمدن سازي است؛ از طرفي يكي از منابع تمدن سازي در ايران، كه متأسفانه تا كنون به آن زياد توجه نشده است، دريا است. در طول تاريخ دريا همواره عرصه‌ تمدن ساز بوده و كشورهايي كه به دريا دسترسي داشته‌‏اند از ظرفيت هاي تمدني آن استفاده كرده اند. در همين راستا محقق با هدف شناخت مسئولين و مردم جامعه از دريا و اهميت آن در ادامه مسير انقلاب اسلامي، شاخص هاي نظريه تمدن دريايي را كه بستر تمدن سازي گام دوم انقلاب اسلامي بوده را ارائه كرده است. اين تحقيق با استفاده از تحليل محتوا و با رويكردي خاص به تشريح نظريه تمدن دريايي پرداخته و براي استخراج شاخص هاي نظريه تمدن دريايي از يك جامعه آماري به تعداد 50 نفر، شامل متخصصان دانشگاهي كه داراي سابقه ارتباط با محيط دريايي بوده، استفاده شده است. اين شاخص ها شامل توجه ويژه فناوري هاي نرم در تمدن دريايي،  اعتقاد به مديريت جهادي در فعاليت هاي دريايي و سواحل كشور،  استفاده از ظرفيت هاي دريايي كشور، رويكرد دريامحوري در برنامه هاي توسعه كشور با عنوان توسعه پايدار دريامحور، سرمايه‌گذاري در اقتصاد دريا به جهت ويژگي دوسوتواني آن، اهميت قائل شدن بر ظرفيت هاي ژئوپليتيكي جمهوري اسلامي ايران و حمايت از ظرفيت هاي ديپلماسي دريايي به‌منظور صدور انقلاب اسلامي در راستاي بيانيه گام دوم بودند؛ همچنين نتايج تحقيق نشان داد كه دريا ظرفيت تمدن سازي در راستاي گام دوم انقلاب اسلامي را دارد.