تأثير 12 هفته تمرين هوازي بر ميزان اضطراب و شادكامي دانش آموزان دختر دوره ي متوسطه

زمينه و اهداف: يكي از مهم ترين عوامل سلامت رواني داشتن شادكامي و كاهش اضطراب در دانش آموزان است؛ لذا هدف از انجام تحقيق حاضر بررسي تأثير 12 هفته تمرين هوازي بر ميزان اضطراب و شادكامي دانش آموزان دختر دوره ي متوسطه شهرستان اروميه بود. مواد و روش ها: تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي بوده و به صورت پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه ي آماري تحقيق را تمام دانش آموزان دختر دوره ي متوسطه اروميه تشكيل دادند كه از بين آن ها 40 نفر به صورت تصادفي ساده در 2 گروه 20 نفره تجربي و كنترل تقسيم شدند. براي گروه تجربي به مدت 12 هفته، هفته اي 3 جلسه و جلسه اي 45 الي 60 دقيقه تمرينات هوازي اجرا گرديد. در اين پژوهش از پرسش نامه هاي شادكامي اكسفورد و اضطراب اسپيل برگر استفاده شد. تحليل داده ها به روش تحليل كوواريانس و با استفاده از نرمافزار spss22 انجام شد. يافته ها: نتايج تأثير معني دار تمرين هوازي بر ارتقاي متغيرهاي شادكامي و كاهش اضطراب در دانش آموزان را نشان داد(0.05 p). نتيجه گيري: تمرينات هوازي باعث بهبود كاركردهاي شناختي دانش آموزان مي شود؛ لذا توصيه مي شود كه از اين رويكرد براي ارتقاي سلامت رواني دانش آموزان استفاده شود.