شيوع و تعيين گرهاي غربالگري اختلال افسردگي حين بارداري و پس از زايمان: مطالعه ي مورد شاهدي

زمينه و اهداف: اختلال افسردگي حين بارداري و پس از زايمان، يكي از بيماري هاي رواني مي باشد كه اثرات سوئي بر سلامت مادر و نوزاد مخصوصاً رشد و تكامل شيرخوار دارد. مطالعه ي حاضر با هدف تعيين شيوع و عوامل مؤثر بر اختلال افسردگي حين بارداري و پس از زايمان در شهر آذرشهر در سال 96-97 انجام شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه مورد شاهدي، كل مادران باردار مبتلا به افسردگي و تعداد كل زنان زايمان كرده ي مبتلا به افسردگي پس از زايمان در شهر آذرشهر به عنوان گروه مورد در نظر گرفته شد. براي گروه كنترل تعداد 150 نفر مادر باردار و زايمان كرده به روش نمونه گيري تصادفي سيستماتيك از سامانه ي سيب انتخاب شدند. محاسبات آماري با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ي 16 انجام گرديد. از آزمون رگرسيون لجيستيك براي مقايسه ي داده ها در گروه مورد و شاهد استفاده شد. يافته ها: شيوع اختلال افسردگي حين بارداري 4.15 درصد و شيوع اختلال افسردگي پس از زايمان 2.14 درصد بود. بين اختلال افسردگي حين بارداري و اختلال افسردگي پس از زايمان با سن، نمايه ي توده بدني، شغل همسر، تعداد فرزندان قبلي، تعداد دختران قبلي، درآمد خانوار، مصرف سيگار در همسر، فعاليت فيزيكي روزانه ي مادر و سابقه ي سقط ارتباط معني داري وجود داشت. نتيجه گيري: شيوع اختلال افسردگي حين بارداري در آذرشهر بيشتر از متوسط استاني است و ارائه ي خدمات غربالگري، تشخيص، درمان و حمايت براي اختلال افسردگي در مادران بارداردر اين شهر ضروري مي باشد. مي توان با در نظر گرفتن عواملي، مادران پرخطر را شناسايي و اين خدمات را براي گروه پرخطر متناسب نمود