بررسي تطبيقي هنرهاي تزئيني داخل خانه ها و كاخ هاي ساساني ايران و دوره گوتيك

با مطالعه تطبيقي ميان ويژگي هاي كلي و موضوعات هنري دوره ساساني و گوتيك مي توان به تشابهات و مشتركات جالب توجهي در اين دو دوره تاريخي در شرق و غرب پي برد. با توجه به اينكه كليات و موضوعات هنري در اين دو دور داراي مشتركاتي مي باشد و تفاوتهاي جزئي و قابل تاملي نيز براساس مكان و زمان دارا مي باشد. پس بايد تفاوت ها و شباهت هاي اين دوره را در هنرهاي تزئيني مورد بررسي قرار گرفته شود. اين مسئله اصلي ترين ويزگي هاي هنرهاي سنتي از جمله هنر سنتي ايراني است كه سنت هاي هنري مختص به يك شيوه خاص هنري نبوده در طي عبور از تاريك خانه هزاران ساله اين سرزمين كهن به انحا مختلف هم چنان به حيات جاودانه خود ادامه داده و با توجه به اوضاع سياسي – اجتماعي و مذهبي – فرهنگي دوران صورت آشكار يا مستتر حضور خود را اعلام مي دارد. همچنين هنر گوتيك در قرن هاي 12 تا 15 ميلادي دوره اي كه عصر ايمان نام داشت پا به عرصه ي هنر گذاشت. آنچه در دوران گوتيك به وجود آمد خداي انساني بود، خدايي كه به انسان بسيار نزديك شده بود. همچنين هنرهاي به كار رفته در اين دوره نيز بيشتر رنگ و بوي مذهبي دارد. در اين پژوهش گرد آوري اطلاعات و اسناد در اين پژوهش به روش كتابخانه اي مي باشد كه با بكارگيري روش توصيفي تشريحي به نتيجه رسيده است. هدف از ارائه اين پژوهش، مقايسه شباهت ها و تضادها در تزئينات دوره هاي شرقي و دوره هاي غربي، كشف تزئينات در هنر و معماري شرق و غرب مي باشد و همچنين به بررسي نقاط مشترك هنرهاي تزئيني دوره ساساني و گوتيك پرداخته شده است. به اين منظور از هر دو دوره بناهاي كه داراي هنر تزئيني مي باشد مورد مطالعه و مقايسه قرار گرفته شده است. نتايج به دست آمده از اين تحقيق نشان مي دهد كه شباهت هاي در مورد موضوعات هنرهاي تزئيني چه در نقش برجسته ها و تنديس ها و چه در شكل معماري ديده مي شود و براساس مكانها و اوضاع سياسي و اجتماعي وقت تفاوت هاي چشمگيري نيز در اين ميان مي توان مشاهده نمود.

no abstract