بررسي آزمايشگاهي تاثير آب مغناطيسي بر خواص بتن متخلخل تازه و سخت شده

بتن متخلخل با دارا بودن حجم حفرات بالا به عنوان پيش‌تصفيه آب‌هاي سطحي عمل كرده، آب حاصل از بارندگي را در زمين فرو مي‌برد و سبب تغذيه سفره‌هاي آب زير زميني و كاهش رواناب مي‌شود. استفاده از اين بتن به دلايل زيست‌محيطي در حال افزايش است. مانع اصلي استفاده گسترده از اين بتن در روسازي‌ها، مقاومت پايين آن است. در اين تحقيق سعي شده است با استفاده از آب مغناطيسي، خواص مقاومتي بتن متخلخل بهبود داده شود. به اين منظور، 9 نسبت مخلوط با آب معمولي و آب مغناطيسي ساخته شده است. به اين منظور جمعا 224 نمونه از بتن متخلخل ساخته شده و آزمايشات بتن سخت شده شامل مقاومت فشاري، مقاومت كششي مستقيم نفوذ پذيري و تخلخل انجام شد. نتايج آزمايش‌ها نشان داد كه استفاده از آب مغناطيسي سبب افزايش 36 تا 43 درصدي مقاومت فشاري 7 روزه شده است. افزايش مقاومت فشاري 28 روزه بين 9 تا 16درصد بوده است. نمونه‌هاي 7 روزه ساخته شده با آب معمولي، حدود 44-48 درصد مقاومت 28 روزه خود را كسب كرده‌اند در حالي كه در نمونه‌هاي 7 روزه ساخته با آب مغناطيسي 56-61 درصد مقاومت 28 روزه خود را كسب كرده‌اند. نمونه‌هاي ساخته شده با آب مغناطيسي حدود 8-34 درصد نسبت به نمونه‌هاي ساخته شده با آب معمولي كاهش نفوذ پذيري داشته‌اند. افزايش مقاومت كششي نمونه‌هاي آب مغناطيسي 7 روزه بين 26تا 42 درصد و 28 روزه بين 4.5 تا 12 درصد مشاهده شده است. آب مغناطيسي تخلخل نمونه ها را به ميزان 2.8 تا 7.5 درصد كاسته است. نتايج نشان مي‌دهد كه با انجام تراكم تخلخل حدود 10 درصد كاهش يافته اما نفوذپذيري 6.1 شده است. نمونه‌هاي ساخته شده با آب مغناطيسي، ظاهر و خواص فيزيكي يكنواخت‌تري داشته‌اند.