بررسي اثر تغيير در چگالي شبكه بر نحوه بهينه سازي تخصيص بودجه محدود بين پل‌‌ها جهت تاب آورسازي شبكه حمل و نقل

تاكنون تحقيقات متعددي در زمينه اولويت‌بندي تخصيص منابع به پل‌ها براي بهبود تاب‌آوري شبكه‌هاي حمل و نقل انجام شده است.بسياري اين تحقيقات، شناسايي پل‌هاي مهم در يك شبكه ثابت و بدون تغيير توپولوژي را مورد بررسي قرار داده‌اند. اما در بسياري از شبكه‌ها، احتمال تغيير و توسعه ساختاري در آينده وجود دارد كه منجر به تغيير در تراكم و توپولوژي شبكه خواهد شد. اين تغييرات، اهميت پل‌ها را نسبت به شرايط اوليه‌ مبنا در تصميم‌گيري براي تخصيص منبع تغيير مي‌دهد. بنابراين نمي‌توان در انتخاب سبد بهينه پل‌ها تغييرات اهميت آن‌ها در آينده را درنظر نگرفت. همچنين شناسايي پل‌هايي كه صرفنظر از تغييرات شبكه در آينده، هموار در اولويت هستند، به تصميم‌گيري بهينه در شرايط محدوديت منابع كمك مي‌كند. در اين مقاله يك شاخص با عنوان اهميت تجمعي پل (〖CI〗_b) ارائه شده كه با در نظر گرفتن تغييرات اهميت پل‌ها در دوره‌‌هاي مختلف توسعه، سبد بهينه را تعيين مي‌كند. جهت بيان نحوه استفاده از اين شاخص يك مثال عددي ارائه شده است. نتايج اين مثال نشان مي‌دهد كه استفاده از شاخص CIb باعث انتخاب پل‌هاي متفاوتي نسبت به سبد بهينه انتخاب شده با رويكردهاي متداول مي‌شود. به عنوان نمونه پل AE-AM ابتدا در سبد بهينه اوليه قرار داشت، اما استفاده از شاخص CIb باعث شد تا اين پل از سبد بهينه اصلاح شده حذف شود؛ زيرا اهميت اين پل طي دو مرحله توسعه شبكه از 0.0961 به 0.0729 كاهش مي‌يابد. در مقابل پل AAAZدر ابتدا در سبد بهنيه اوليه قرار نداشت، اما به دليل افزايش اهميت اين پل از 0.0378 به 0.2248، طي توسعه شبكه، در سبد بهينه اصلاح شده قرار گرفت.