شاخص اخلاقي در حرفۀ پزشكي

سابقه و هدف: اخلاق را با صفت راسخ در نفس يا با رفتارهاي شايسته و ناشايست در برخورد با ديگران تعريف كرده اند. اخلاق حرفه اي شامل رفتار، عمل و ادب شخص در موقع انجام كار حرفه اي و رعايت حقوق مردم در كسب و كار است كه بر رفتارهايي ازجمله شفاف‌سازي و پرهيز از اعمال ضد اخلاقي در برخورد با مردم تأكيد دارد. پزشكي حرفه اي حساس و پرمشغله است كه مي تواند از مهم ترين حرفه هايي باشد كه در اخلاق كاربردي به آن توجه مي‌شود. در اين مطالعه با هدف شناسايي دامنه هاي مهم در اخلاق حرفه اي، اصول مهم در رعايت اخلاق حرفه اي در پزشكي بررسي شده است. روش كار: اين پژوهش مطالعه‌اي مروري است كه دربارۀ شاخص اخلاقي با كليدواژه‌هاي پزشكي، اخلاق و حرفه و معادل انگليسي آن در منابع ملي و بين‌المللي مطالعه شد و حدود 150 مطالعۀ مروري و تحقيقي در حيطۀ اخلاق حرفه اي پزشكي در بازۀ زماني سال‌هاي 1385 تا 1398 (2000 تا 2018) با كليدواژه هاي اخلاق حرفه‌اي، پزشكي، محل كار، اخلاق اسلامي، شاخص‌ها و رويكردها استخراج شد و بر اساس موضوعات مطرح در مطالعات مشابه، دسته بندي و پس از پالايۀ موضوعي، بررسي شد. مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: بر اساس نتايج به‌دست‌آمده، مسئوليت پذيري در مقابل بيماران، رعايت اخلاق حرفه اي در تحقيقات پزشكي و رعايت اصل رازداري، تعهد به عدالت اجتماعي، داشتن تخصص كافي، احترام به ديگران، مديريت زمان، اخلاق پزشكي و ارتباط آن با مسائل مالي، قداست حرفۀ پزشكي و رويكرد فرهنگ اسلامي در اخلاق حرفه اي پزشكي از مهم ترين دامنه هاي مطرح در اخلاق حرفۀ پزشكي بود. نتيجه‌گيري: با در نظر گرفتن نتايج به‌دست‌آمده و اهميت حرفۀ پزشكي، توصيه هاي اخلاقي مي تواند ضمن تأمين محيط آرام و بدون تنش براي كار، موجب افزايش بهره وري در درمان و تحقيقات پزشكي شود و مسيري مشخص را براي چهارچوب رفتاري افراد در حوزۀ باليني مشخص كند.