تأثير هشت هفته تمرين مقاومتي، استقامتي و موازي بر مقادير سرمي CTRP-12، فورين، KLF-15، پروفايل ليپيدي و مقاومت به انسولين در مردان چاق غيرفعال

آديپوكاين‌ها و بيوماركرهاي التهابي، تسهيل كننده اثرات تخريبي چاقي نظير مقاومت به انسولين هستند كه در القاي بيماري متابوليكي تقش بسزايي دارند. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير ۸ هفته تمرين مقاومتي، استقامتي و موازي بر مقادير سرمي CTRP-12، فورين، KLF-15 و مقاومت به انسولين در مردان چاق غير فعال بود.40 مرد چاق غيرفعال (45ـ30 سال، BMI≥30) به طور تصادفي در 4 گروه، تمرين مقاومتي، تمرين استقامتي، تمرين موازي و كنترل تقسيم‌بندي شدند. گروه‌هاي تمريني به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته به تمرينات ويژه پرداختند. مقادير سرمي CTRP12، فورين و KLF15 با استفاده از كيت به روش ELISA اندازه‌گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون آماري t همبسته و ANOVA در سطح معنا‌داري (0/05 ≥p) استفاده شد. نتايج آزمون t همبسته نشان داد كه مقادير KLF-15 گروه‌هاي تمرين هوازي (p=0.006) و موازي (p=0.036) به طور معناداري افزايش يافت. در حالي كه، مقادير فورين در اين دو گروه كاهش معنا‌داري نشان داد (به ترتيب: p=0.001 p=0.044). مقادير CTRP-12 نيز تنها در گروه تمرين موازي افزايش معنا‌داري (p=0.023) داشت. تمرين هوازي (p=0.009) و موازي (p=0.006) به طور معناداري مقاومت به انسولين را كاهش دادند. در بررسي بين گروهي تمرين هوازي تغييرات معنا‌داري در KLF-15 (p=0.039 و F=3.090) و فورين (p=0.031 و p=3.297) نسبت به گروه كنترل ايجاد كرد. به نظر مي‌رسد استفاده از تمرينات هوازي و به ويژه تمرينات موازي تاثيرات بهتري بر پروفايل ليپيدي و همچنين آپريگوليشن آديپوكاين‌هاي ضد التهابي جديد نظير KLF-15 و CTRP-12 و همچنين دانرگوليشن آديپوكاين التهابي فورين داشته باشد.