مفهوم، جايگاه و ضرورت رويكرد مدرسه‌در‌خانه در نظام آموزشي ايران: پژوهش كيفي

در نظام آموزشي ايران، »مدرسه‌در‌خانه « مراحل ابتدايي خود را پشت سر مي‌گذارد. در حال حاضر ابعاد استفاده از اين رويكرد ابهامات بسيار دارد، از اين رو در اين مقاله، مفهوم و جايگاه مدرسه‌در‌خانه و ضرورت آن در نظام آموزشي ايران بررسي شده است. در اين پژوهش موضوعات فوق طي سالهاي 2018 1976 در اسناد خارجي و 13961370 در آثار داخلي بررسي شده است. براي دستيابي به اين تبيين، با استفاده از روش سنتزپژوهي، تعداد 98 پژوهش با روشي نظام‌مند انتخاب، واكاوي محتوايي و دسته‌بندي شدند. پس از آن تركيبي از يافته‌ها، طبق اصول تلفيق، بازانديشي و بازآرايي داده‌ها ارائه شده است. در پايان هر بخش، تجميع يافته‌ها و نتيجه‌گيري كلي، در صورت ضرورت ارائه شده‌ است. نتايج نشان داد كه آموزش‌وپرورش كودكان با نظارت مستقيم والدين و برنامه‌ هاي درسي منعطف از مفاهيم مهم مدرسه‌درخانه است. رشد و پيشرفت اين رويكرد در خارج از كشور، به دلايل آموزشي و ارزشي قابل توجه است، اما جايگاه آن در ايران، در هاله اي از ابهام قرار دارد. در حالي كه به‌ كارگيري و توجه به آن، به سبب نارساييهاي بسياري كه در نظام آموزشي ايران وجود دارد، ضروري است. اين نارساييها عبارت اند از: 1) ناكارآمدي نظام آموزش‌و‌پرورش؛ 2) نابرابري آموزشي؛ 3) نظام آموزشي متمركز و ديوانسالار؛ 4) روشهاي تدريس سنتي؛ 5) كتاب‌ محوري در برنامه درسي و 6) دوگانگي ارزشي خانه و مدرسه.