پديد آورندگان :
شالچي ، بهزاد دانشگاه علوم پزشكي تبريز - گروه روانپزشكي , كلاهي حامد ، صبا دانشگاه شهيد مدني آذربايجان , شفيعي كندجاني ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي تبريز
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر تحليل عاملي تأييدي مقياس استفاده مشكل ساز از اينترنت نوجوانان (PIEUSA) در جامعه ايراني بود. اين پژوهش در چارچوب روش توصيفي و از نوع پيمايشي انجام شد. جامعه آماري، دانش آموزان مقطع متوسطه تبريز(دوره اول و دوم) در سال تحصيلي 961395 بودند كه 596 نفر(265 نفر پسر و 331 نفر دختر) به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده و مقياس استفاده مشكل ساز از اينترنت نوجوانان(PIEUSA) را تكميل كردند. نسخه اصلي PIEUSAداراي هشت خرده مقياس 1) اشتغال ذهني 2. ترك كردن 3. تحمل 4. فقدان كنترل 5. مقاومت علي رغم درك مشكلات 6. تعارض 7. گريز از واقعيتها و 8. انگيزه ها است. در پژوهش حاضر ضريب همساني دروني مقياس با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ براي كل مقياس 0/95 به دست آمد. وارسي روايي سازه مقياس PIEUSA از طريق تحليل عاملي تأييدي انجام شد. به منظور بررسي برازش مدل پيشنهادي با داده هاي گردآوري شده شاخصهاي RMR, RMSEA, CFI, AGFI, GFI, X2, X2/df محاسبه شدند. به منظور افزايش مطلوبيت مقياس در نمونه ايراني، از ميان هشت خرده مقياس اصلي، دو خرده مقياس اشتغال ذهني و ترك حذف شدند. نتايج نشان داد ساختار عاملي در فرهنگ و نمونه ايراني از مطلوبيت و برازشي مناسب برخوردار است. با توجه به نتايج پژوهش مقياس استفاده مشكل ساز از اينترنت براي نوجوانان آزموني پايا و معتبر در نمونه ايراني است. با توجه به مختصات مطلوب PIEUSA مي توان از آن براي اندازه گيري شدت استفاده آسيب زاي از اينترنت در ميان نوجوانان استفاده كرده و از نتايج آن در طرح ريزي مداخلات روانشناختي كمك گرفت.
