بررسي رابطه هوش هيجاني و هوش معنوي با سلامت رواني در دانش آموزان

فاقد عنوان لاتين

زمينه: شناسايي عوامل موثر يا مرتبط با سلامت رواني نقش مهمي در تامين بهتر سلامت رواني به خصوص در نوجوانان دارد. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط هوش هيجاني و هوش معنوي با سلامت رواني، و نيز تعيين مولفه هاي هوش هيجاني و معنوي بعنوان پيش بيني كننده سلامت رواني در دانش آموزان تيز هوش دبيرستاني پسرانه شهرستان دزفول بود. روش: پژوهش انجام شده از نوع توصيفي همبستگي بود كه در سال 95-96 بر روي 204 دانش آموز پسر مشغول به تحصيل در دبيرستانه پسرانه شهرستان دزفول انجام شد و حجم نمونه برابر حجم جامعه مورد مطالعه بود و از مقياس هوش بار - آن (1997)، مقياس هوش معنوي بديع و همكاران (1389) و پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ (1972) براي اندازه گيري متغيرها استفاده شد. نتايج توسط نرم افزار SPSS تجزيه تحليل شد. نتايج: هوش هيجاني و هوش معنوي با همه مولفه هاي خود تاثير مستقيم و معناداري بر ميزان سلامت رواني دانش آموزان دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه مولفه هاي هوش هيجاني در مقايسه با مولفه هاي هوش معنوي تغييرات سلامت رواني را به ميزان بيشتري تبيين مي كنند. همچنين بعضي از متغيرهاي جمعيت شناختي در رابطه با آنها (ساعات مطالعه، ساعات تفريح، نوع مسكن در رابطه با هوش هيجاني و تعداد فرزندان، ساعات مطالعه، ساعات تفريح و تحصيلات مادر در رابطه با هوش معنوي) از عوامل موثر و تاثير گذار در سلامت رواني دانش آموزان تيزهوش پسر دبيرستاني مي باشد. نتيجه گيري: توجه به رابطه محكم بين مولفه هاي هوش هيجاني و معنوي و نيز برخي متغيرهاي دموگرافيك با سلامت روان در برنامه هاي ارتقاي سلامت روان بسيار مهم است.