بررسي مؤلفه‌هاي روايتگري نقيضه‌محور در شب‌هاي كوش آداسي از منظر فرامتنيت ژنت

اﯾﻦ ﺟﺴﺘﺎر، ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻫﺎي رواﯾﺘﮕﺮي ﻧﻘﯿﻀﻪ اي را در رﻣﺎن ﺷﺐ ﻫﺎي ﮐﻮش آداﺳﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﯽ ﭘﺮدازد ﮐﻪ رواﯾﺘﮕﺮي ﻧﻘﯿﻀﻪ ﻣﺤﻮر ﺑﻪ ﭼﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﺪام ﺳـﺎزوﮐﺎرﻫﺎ ﯾـﺎ ﺷﮕﺮدﻫﺎ در اﯾﻦ رﻣﺎن ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. از اﯾﻦ رو، ﭘﺲ از اﺷﺎره ﺑﻪ ﭘﯿﺸﯿﻨﮥ ﺑﺤﺚ و ﻣﺒـﺎﻧﯽ ﻧﻈـﺮي ﻧﻘﯿﻀـﻪ ﻧﺰد ﻓﺮﻣﺎﻟﯿﺴﺖ ﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﯿﻨﯿﺎﻧﻮف، ﺗﻮﻣﺎﺷﻔﺴﮑﯽ و اﺷﮑﻠﻮﻓﺴﮑﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﯿﻀـﻪ را ﻣﻮﺟـﺪ ﺗﻄـﻮر و ﺗﮑـﻮن ژاﻧﺮﻫﺎي ادﺑﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، از ﻧﻘﯿﻀﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﮥ ﮐﺎرﮔﺰاري ﺑﯿﻨﺎﻣﺘﻨﯽ ﯾﺎد ﻣﯽ ﺷـﻮد ﮐـﻪ ﭼﻨـﺪﯾﻦ ﺷـﯿﻮه دارد: آﺷﮑﺎر ﮐﺮدن ﺻﻨﺎﻋﺖ، آﺷﻨﺎﯾﯽ زداﯾﯽ، ﺑﺎزآراﯾﯽ ﻃﻨﺰآﻣﯿﺰ ﻋﻨﺎﺻﺮ رواﯾـﯽ، ﺗﺠﻨـﯿﺲ، ﺻـﺤﻨﻪ ﭘـﺮدازي ﮐﻤﯿﮏ و ﺟﺰ اﯾﻨﻬﺎ. در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ، از ﻣﻔﻬﻮم ادﺑﯿﺎت ﻋﺎﻣﻪ ﭘﺴﻨﺪ و ﺟﺎﯾﮕـﺎه آن در ادﺑﯿـﺎت ﻓﺎرﺳـﯽ ﻧﯿـﺰ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد؛ ﭼﺮاﮐﻪ ﺷﺐ ﻫﺎي ﮐﻮش آداﺳﯽ در واﻗﻊ، ﺳﻄﻮح اﻧﺪﯾﺸﮕﺎﻧﯽ و ﺳﺎﺧﺘﺎري اﯾـﻦ ژاﻧـﺮ را ﻧﻘﯿﻀﻪ ﺳﺎزي ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. آﻧﮕﺎه در ﺑﺮرﺳﯽ رﻣﺎن، ﻓﺮاﻣﺘﻨﯿﺖ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ژﻧﺖ، ﺑﻪ وﯾﮋه ﭘﯿﺮاﻣﺘﻦ ﻫﺎي دروﻧـﯽ و ﺑﺮوﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﮥ ﭼﺎرﭼﻮب ﻧﻈﺮي و ﻋﻤﻠﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ و ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻫﺎي رواﯾﺘﮕـﺮي ﻧﻘﯿﻀـﻪ اي رﻣـﺎن از ﺟﻤﻠـﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ رواﯾﯽ ﻃﻨﺰآﻣﯿﺰ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻣﺤﻮر، ﺻﺤﻨﻪ ﭘﺮدازي ﮐﻤﯿﮏ، ﺻﻨﺎﻋﺎت ﻧﻘﯿﻀﻪ ﺳﺎز و ﺟﺰ اﯾﻨﻬﺎ ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺟﻤﻠﮕﯽ، راﻫﯽ را ﺑﻪ درون ﺟﻬﺎن داﺳﺘﺎن رﻣﺎن ﮐﻪ ﻧﻘﯿﻀﻪ ﺳـﺎزي ادﺑﯿـﺎت رﻣﺎﻧﺘﯿﮏ ﻋﺎﻣﻪ ﭘﺴﻨﺪ اﯾﺮاﻧﯽ اﺳﺖ، ﻫﻤﻮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. از اﯾﻦ ﻧﻈﺮ، ﻧﻘﯿﻀﻪ ﻫﻢ ﺟﻬﺎن داﺳﺘﺎن و ﺑـﻪ ﺗﻌﺒﯿـﺮي، ﺗﺨﯿﻞ زﻧﺎﻧﻪ ﻧﻮﯾﺴﯽ ﻏﺎﻟﺐ در اﯾﻦ ﻧﻮع ادﺑﯿﺎت را ﻃﻨﺰ و ﻫﺠﻮ ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ و ﻫـﻢ اﯾﻨﮑـﻪ، ژاﻧـﺮي ﺗـﺎزه ﭘﺪﯾـﺪ ﻣﯽ آورد و از اﯾﻦ رو، ﻧﻘﯿﻀﻪ ﻣﺘﻀﻤﻦ ﺗﻄﻮر و ﺗﮑﻮن ژاﻧﺮﻫﺎي ادﺑﯽ اﺳﺖ.