اوشار : بندر و دريا

در باور مردم جنوب كشور، به‌خصوص مردم بوشهر، «به آب‌اندازيِ لنج يا كشتيِ تازه ساخته‌شده» يا «راهي‌كردن كشتي براي اولين سفر درياييِ خود»، «اوشار» مي‌گويند؛ نامي كه دستمايه‌ي داستاني از زنده‌ياد ماشاالله رضازاده قرار گرفته و از اتفاق، اين داستان، «اوشار» هم ناميده شده است. رضازاده كه خود با شغل ملواني آشناييِ كاملي داشت، از شاعران و داستان‌نويسان بوشهري است و چند كتاب منتشرشده هم دارد كه از جمله‌ي آن‌ها مي‌توان به مجموعه داستان «تا سرزمين موعود» (1381) و دو مجموعه‌شعر «در خلوت شبانه» (1385) و «نرگس من» (1386) اشاره كرد. فضاي اصلي و موضوع اغلب داستان‌هاي رضازاده، مشكلات و دغدغه‌هاي مربوط به دريا و ديگر مسائل مرتبط با زندگي دريانوردان است و البته از توجه به آداب و رسوم مردم جنوب نيز غافل نيست؛ به‌طوري كه چند داستان از تنها مجموعه‌ي منتشرشده‌اش، به‌طور مستقيم حول موضوعات دريايي است. نمونه‌ي آن همين «اوشار» كه مملو از اصلاحات و عبارات دريايي است و ما آن را به‌عنوان داستان درياييِ اين شماره تقديم علاقه‌مندان به اين حوزه مي‌كنيم. ذكر اين نكته نيز ضروري است كه ماشاالله رضازاده، متولد 17 بهمن 1318 در بوشهر است و 24 خرداد 1388 در همين شهر به سراي باقي شتافت.

No abstract