پيش بيني توانمندسازي كاركنان زن وزارت ورزش و جوانان ايران بر اساس سقف شيشه اي و عدالت سازماني

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني توانمندسازي كاركنان زن بر اساس سقف شيشه اي و عدالت سازماني انجام شد. جامعه آماري پژوهش ۲۹۷ نفر كاركنان زن وزارت ورزش و جوانان در سال ۹۸ ۹۷ بودند كه تعداد ۱۷۰ نفر از آنان از طريق جدول مورگان به روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامه هاي سقف شيشه اي (احمدي ۱۳۹۴)، توانمندسازي كاركنان (اسپريتزر۱۹۹۲)، عدالت سازماني (نيهوف و مورمن۱۹۹۳) بود كه پايايي پرسشنامه ها به ترتيب ۰/۷۸، ۰/۸۰، ۰/۷۰ به دست آمد. سپس براي مقايسه ميانگين ها از آزمون t تك نمونه اي و جهت پيش بيني و تبيين متغير توانمندسازي از رگرسيون چندگانه و همچنين جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار Spss در سطح معناداري ۰۵/۰ استفاده شد. در نتيجه سقف شيشه اي و عدالت سازماني توانستند در حد قوي توانمندسازي زنان را پيش بيني كنند. به عبارتي به ازاي يك واحد انحراف معيار افزايش در سقف شيشه اي، ۰/۲۳ انحراف معيار توانمندسازي كاهش يافت و به ازاي يك واحد انحراف معيار افزايش در عدالت سازماني ۰/۷۹انحراف معيار توانمندسازي افزايش يافت. ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ميﺷﻮد در اين ﺳﺎزﻣﺎن اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺜﺒﺖ ﺣﻤﺎﻳﺘﻲ از زﻧﺎن ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ و ﺧﻮدﺑﺎوري بتوانند ﺳﻘﻒ ﺷﻴﺸﻪ اي را ﺑﺸﻜنند و ﺑﺮ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪي خود ﺑيافزايند.