ارتباط بين مهارت هاي حركتي بنيادي با توانايي بازداري پاسخ در پسران 7 تا 9 سال

هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين مهارت هاي حركتي بنيادي با توانايي بازداري پاسخ در كودكان بود. از بين پسران هفت تا نه سال (سن: 0/86±8/20 سال) ، 80 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند. براي ارزيابي مهارت هاي بنيادي، از آزمون رشد حركتي درشت اولريخ و براي ارزيابي توانايي بازداري پاسخ از آزمون رايانه اي استروپ استفاده شد. تجزيه و تحليل آماري داده ها از طريق روش هاي آماري توصيفي و آزمون ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه همبستگي معنادار منفي بين نمرۀ درصدي مهارت هاي دستكاري و جابجايي و بهره حركتي درشت با متغيرهاي توانايي بازداري پاسخ وجود داشت. اين يافته ها گوياي آن است كه عملكرد بهتر در مهارت هاي حركتي بنيادي، با توانايي بيشتر در بازداري پاسخ هاي نامربوط در آزمون استروپ همراه است و بالعكس. به طور كلي، اين يافته ها نشان دهنده لزوم توجه همزمان به رشد حركتي و شناختي در كودكان است.