تصفيه زيستي پسابهاي شور با استفاده از گياه كينوا در مقياس آزمايشگاهي

زمينه و هدف: نياز روزافزون به استفاده از منابع آب شيرين دانشمندان را به استفاده از آب و پساب هاي شور سوق داده است. يكي از روش هاي موثر و كم هزينه استفاده از گياهان مقاوم به شوري جهت تصفيه پساب هاي شور مي باشد. مطالعه حاضر باهدف بررسي تصفيه زيستي پساب شور با استفاده از گياه كينوا و تاثير تنش شوري بر آن در شرايط كشت هيدروپونيك انجام شد. روش ها: در اين مطالعه در محيط هيدروپونيك، آزمايشات برروي گياه با 3 تكرار در 4 مداخله با سطوح شوري شاهد (آب شهر)، 5، 10 و 15 ds/m و به مدت 28 روز در pH 5/5 - 6 انجام شد. در نهايت مشخصات مهم مورفولوژيكي و ميزان جذب عناصر مهم در بخشهاي مختلف گياه و رفتار گياهان در برابر شوري اندازه گيري گرديد. نتايج: از بين صفات مورفولوژيك اندازه گيري شده براي گياه كينوا، شاخص هاي وزن خشك برگ، وزن خشك ساقه و وزن خشك پانيكول در سطوح مختلف شوري آب تفاوت معني داري داشتند (0/05p ). همچنين تفاوت معني داري بين ميزان عناصر مورد مطالعه (كلسيم، سديم، پتاسيم، كلر و منيزيم) موجود در برگ، ساقه، ريشه، پانيكول و كل گياه كينوا با سطوح شوري وجود داشت (0/05p )، به گونه اي كه با افزايش سطح شوري آب ميزان عناصر كلسيم و پتاسيم جذب شده در اندام هاي مختلف گياه كينوا در بيشتر موارد به طور معني داري كاهش و در عين حال ميزان جذب عناصر سديم، كلر و منيزيم افزايش يافت. نتيجه گيري: بر طبق نتايج بدست آمده مي توان نتيجه گرفت كه گياه كينوا يك گياه مقاوم در برابر شوري مي باشد كه مي توان از آن جهت تصفيه آب ها و پساب هاي حاوي مقادير بالاي شوري استفاده نمود.