مقايسۀ فرايندهاي شيرين‌سازي گازهاي ترش و امكان‌سنجي اقتصادي شيرين‌سازي گازهاي ترش ارسالي به فلر به روش تبديل كاتاليستي H2S به متيل مركاپتان

در كشور ايران سالانه صدها هزار تن گاز ترش حاصل از فرايندهاي شيرين‌سازي از راه سامانۀ فلر، سوزانده مي‌شود. رايج‌ترين روش براي شيرين‌سازي گازهاي ترش، روش جذب H2S به‌وسيلۀ آمين و سپس استفاده از فرايند كلاوس براي تبديل H2S به سولفور است كه در اين صورت سالانه حجم زيادي سولفور توليد مي‌شود. در اين مقاله مطالعات امكان‌سنجي شيرين‌سازي گازهاي ترش ارسالي به فلر به روش تبديل كاتاليستي H2S به متيل مركاپتان، نشان مي‌دهد كه استفاده از اين روش، سودآوري بسيار زيادي نسبت به فرايندهاي تبديل H2S به سولفور دارد. در اين مطالعه، يكي از شركت‌هاي پتروشيمي كشور كه سالانه بيش از 80 هزار تن گاز ترش مي‌سوزاند محل بررسي قرار گرفته است. بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه با تبديل كاتاليستي H2S به متيل مركاپتان در اين مجتمع پتروشيميايي، ضمن توليد يكي از مواد راهبردي و مورد نياز كشور، سود ناخالص طرح، بيش از 5000 ميليارد ريال در سال است كه بيش از چهار برابر سود ناخالص فرايند تبديل H2S به گوگرد است و كل هزينه‌هاي صرف‌شده در مدت زماني كمتر از دو سال باز خواهد گشت.