اثر هشت هفته تمرينات ثبات مركزي بر برخي از شاخص هاي عملكردي در زنان مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس

مقدمه: بيماري مالتيپل اسكلروزيس يك بيماري خودايمني، التهابي و مزمن است كه به صورت آسيب و تخريب ميلين در جسم سفيد مغز، نخاع و اعصاب بينايي بروز و باعث ايجاد مشكلات عملكردي در بيمار مي شود. هدف از اين تحقيق بررسي اثرتمرينات ثبات مركزي بر برخي شاخص هاي عملكردي درزنان مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس بود. ( 2 تا 5 ) EDSS روش كار: نمونه آماري تحقيق را 24 نفر از زنان مبتلا به ام اس ( 25 تا 40 سال) شهرستان بجنورد با سطح ناتواني تشكيل دادند. بيماران به طور هدفمند و تصادفي به دو گروه تمرينات ثبات مركزي ( 12 نفر)و گروه كنترل ( 12 نفر) تقسيم شدند. گروه تمرين به مدت 8 هفته، ( 3جلسه در هفته 30 تا 40 دقيقه) تمرينات ثبات مركزي را انجام دادند. در اين دوران گروه كنترل هيچ و يك تكرار (FSS) پرسشنامه شدت خستگي ،(TUG) گونه فعاليت بدني منظمي نداشت. براي ارزيابي تعادل از آزمون تعادلي 1) براي ارزيابي خستگي و قدرت عضلاني در دو گروه، قبل و بعد از تمرينات استفاده شد. تحليل داده ها از آزمون RM) بيشينه انجام گرديد. SPSS با نرم افزار (P 0/ كوواريانس در سطح معني داري( 05 قدرت عضلاني ،(P=0/ يافتهها: بنابر نتايج آزمون كواريانس، اجراي هشت هفته تمرينات ثبات مركزي با افزايش معني دار تعادل( 000 همراه بود. (P=0/ و با كاهش معني دارخستگي( 000 (P=0/ قدرت عضلاني پايين تنه ( 014 ،(P=0/ بالاتنه( 00 نتيجه گيري: طبق نتايج اين مطالعه، اجراي تمرينات ثبات مركزي باعث بهبود شاخص هاي عملكردي مبتلايان به ام اس مي گردد. بنابراين اين تمرينات را به عنوان فعاليت ورزشي موثر دربازتواني مبتلايان به مالتيپل اسكلروزيس مي توان به كاربرد.