تحليل همبستگي‌هاي درون‌سالانه بارش هفتگي ‌با دورپيوندNAO در ايران

نوسان اطلس شمالي (NAO) يكي از سيگنال‌هاي بزرگ مقياسي است كه اقليم نيمكره شمالي زمين را تحت تاثير قرار مي‌دهد. تحقيقات مختلفي همبستگي بارش‌هاي ايران را با شاخص‌هاي NAO در مقياس‌هاي ماهانه تا سالانه بررسي كرده اند. مقياس‌هاي زماني همديد، كمتر از يك ماه هستند كه منجر به وجود تعداد زياد داده صفر در سري زماني بارش مي شوند. بنابراين، ضريب همبستگي بين بارش و شاخص NAO اريب مي شود. تحقيق حاضر، مقياس‌ زماني هفتگي را در نظر گرفته و براي رفع اثر نامطلوب صفرها از ضريب همبستگي متقابل پيرسون پيراسته  استفاده كرده است. بارش روزانه دوره آماري ۱۹۷۹-۲۰۱۶ از پايگاه ERA-Interim (با دقت نيم درجه) و NAO  از درگاه http://www.cgd.ucar دريافت و ميانگين متحرك هفتگي داده‌ها براي هموارسازي محاسبه شدند. سپس، همبستگي‌هاي درون‌سالانه بين بارش شبكه نقاط منظم كشور و شاخص NAO مربوط به شش ماه سرد سال، نوامبر تا آوريل هر سال محاسبه شدند. در نهايت، يك سري زماني همبستگي‌ها به تعداد سال هاي آماري شامل ۳۷ مشاهده به دست آمد. تحليل سري همبستگي ها نشان داد كه  در هر نقطه شبكه دامنه تغييرات وسيعي از منفي تا مثبت دارد. نتايج نشان داد ميانگين اين ضرايب تقريبا صفر است اما ميانه اين ضرايب در بخش‌هايي از غرب و جنوب كشور منفي است. اكثر نقاط كشور داراي ضريب همبستگي مثبت با شاخص NAO هستند. بررسي همبستگي‌هاي درون‌سالانه جزئيات بيشتري از هم‌تغييري سري زماني بارش نقاط مختلف كشور با شاخص NAO  فراهم مي‌كند.