مدل‌سازي ديناميك سيستم‌هاي فتوولتائيك متصل به شبكه و ارزيابي فني-اقتصادي آن‌ها تحت سناريوهاي مختلف در بخش خانگي چند شهر بزرگ ايران

پژوهش حاضر به مدل‌سازي و تحليل فني و اقتصادي سيستم‌هاي فتوولتائيك توليد پراكنده متصل به شبكه براي استفاده در بخش خانگي شهرهاي اصفهان، بندرعباس، تبريز، تهران، شيراز و يزد مي‌پردازد. مدل‌سازي به‌صورت ديناميك و با استفاده از داده‌هاي ساعتي هواشناسي و توزيع ساعتي تقاضاي برق انجام شده است. اثر سياست‌هاي قيمتي و مشوق‌هاي دولتي در اقتصاد سيستم‌هاي فتوولتائيك تحت شش سناريوي متفاوت بررسي شده است. نتايج نشان مي‌دهد ميزان برق توليدي سيستم يك كيلوواتي با زواياي ثابت در محدودۀ 1437ـ۱۵۳۶ كيلووات ساعت مي‌باشد كه با اعمال سياست مترينگ خالص، فقط حدود 44.1ـ49.4% از آن به شبكه برق فروخته مي‌شود. استفاده از سيستم‌هاي داراي ردياب خورشيدي تك‌محورۀ عمودي و دومحوره، ميزان توليد و فروش برق را به‌ترتيب 26.8ـ44.4% و 35.6ـ62.8% افزايش مي‌دهد. صرف خريد تضميني برق مازاد با تعرفه‌هاي فعلي نمي‌تواند استفاده از اين سيستم‌ها را توجيه‌پذير كند اما در كنار اين سياست، با اعمال مشوق‌هاي دولتي در تأمين هزينه‌هاي اوليه و افزايش قيمت برق، دورۀ بازگشت سرمايه را مي‌توان در شهرهاي مورد مطالعه به‌جز بندرعباس به حدود شش سال رساند. نتايج نشان مي‌دهد كه بايستي سياست‌هاي تشويقي مناسب و مخصوص به هر منطقه با توجه به شرايط اقليمي توسط دولت اعمال گردد.