مطالعه فراواني آلودگي به كنه‌هاي سخت در تك سمي‌هاي شهرستان سردشت

كنه‌ها يكي از مهم‌ترين انگل‌هاي خارجي مي‌باشند كه مي‌توانند بر صنعت پرورش تك‌سمي‌ها در ايران وجهان از نظر اقتصادي تاثيرگذار باشند. هدف از اين مطالعه، تعيين گونه‌هاي كنه‌هاي سخت تك‌سمي‌ها در منطقه سردشت در استان اذربايجان غربي بود. اين مطالعه در طي چهار فصل از سال 1397 تا سال 1398 در شهرستان سردشت صورت گرفت. در مجموع تعداد 524 كنه سخت از 240 راس تك سمي (123 راس اسب، 105 راس قاطر و 12 راس الاغ) جدا شد. كنه‌هاي سخت از سطح بدن تك‌سميان جدا شده و مورد شناسايي قرار گرفت. فراواني آلودگي در اين مطالعه، 99 راس تك‌سمي (41.25 درصد) بود كه شامل 67 راس اسب (27.92 درصد)، 27 راس قاطر (11.25درصد) و 5 راس الاغ (2.1 درصد) بود. شاخص تعداد كنه به تك‌سمي‌ها 2.18 بود. بيشترين فراواني آلودگي كنه‌هاي سخت در تك‌سمي‌هاي سه سال و بيشتر بود. ارتباط معني‌داري بين فراواني آلودگي كنه‌هاي سخت با گروه‌هاي سني مختلف تك‌سمي‌ها وجود داشت(P 0.05). كنه‌هاي سخت شناسايي شده شامل چهار گونه از سه جنس هيالوما، رپي سفالوس و درماسنتور بودند. گونه‌هاي كنه شامل هيالوما آناتوليكوم آناتوليكوم (67.74 درصد)، رپي سفالوس بورسا (21.94 درصد)، هيالوما مارژيناتوم (8.01 درصد) و درماسنتور مارژيناتوس (2.29 درصد) بودند. آلودگي كنه‌اي در تمام فصول سال مطرح بود و بيشترين ميزان شيوع كنه‌ها در فصل بهار (74.42درصد) بود. بين فصول اختلاف آماري معني‌دار وجود داشت(P 0.05). بر اساس نتايج اين مطالعه، آلودگي به كنه‌هاي سخت در تك‌سمي‌هاي منطقه شايع بود كه نياز به مطالعات تكميلي جهت تعيين كنه‌هاي ناقل انگل‌هاي خوني در تك‌سمي‌هاي منطقه مي‌باشد.