ارتباط بين پروتئين‌‌هاي شوك حرارتي و از دست رفتن آبستني در گاوهاي شيري هلشتاين

هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين بيان نسبي ژن‌‌هاي پروتئين‌‌هاي شوك حرارتي(HSPs) و مرگ ومير روياني و از دست رفتن آبستني در گاوهاي شيري هلشتاين طي فصل تابستان بود. براي انجام اين پژوهش 32 رأس گاو هلشتاين(با توليد بيشتر از 30 كيلوگرم در روز و نوبت زايش 1.7±3.3) انتخاب شدند. تمام گاوها با استفاده از پروتكل همزماني فحلي G7G تلقيح شدند. در روز 16 پس از تلقيح از تمام گاوها خونگيري و بيان ژن ISG15 اندازه‌‌گيري شد. بر مبناي نتايج ISG15 گاوهايي كه مرگ و مير روياني در آن‌‌ها اتفاق افتاده شناسايي شدند(14 راس). سپس با استفاده از دستگاه Real-Time PCR بيان نسبي ژن‌‌هاي مرتبط با پروتئين‌‌هاي شوك حرارتي(HSP27، HSP40، HSP60، HSP70 و HSP90) بين گاوهاي سالم و گاوهاي داراي مرگ و مير اوليه روياني مورد بررسي قرار گرفتند. از ژن بتا اكتين به عنوان ژن استاندارد در اين پژوهش استفاده شد. مقايسه بين دو گروه با استفاده از آزمون t انجام شد. نتايج نشان داد بيان نسبي ژن ISG15 در گاوهاي آبستن به‌‌طور معني‌‌داري بيشتر از گاوهاي داراي مرگ و مير اوليه روياني بود(6.6 برابر). در بين پروتئين‌‌هاي شوك حرارتي بيان نسبي ژن‌‌هاي HSP27 وHSP60 تفاوتي بين گاوهاي آبستن و گاوهاي داراي مرگ و مير اوليه روياني نداشت(0.05 P). بيان نسبي ژن‌‌هاي HSP40،HSP70 و HSP90 در گاوهاي آبستن به‌‌طور معني‌‌داري كمتر از گاوهاي داراي مرگ و مير اوليه روياني بود(به ترتيب4.7، 3.6 و 5.2 برابر). به‌‌طور كلي نتايج پژوهش حاضر نشان داد در بين اعضاي خانواده HSP، تنها HSP40، HSP70 و HSP90 با مرگ و اوليه روياني در گاوهاي شيري در ارتباط بودند.