مرگ ناشي از تجويز آسپرومازين يا مايوپاتي ناشي از زنده‌گيري (Capture Myopathy) در يك راس كل(Capra aegagrrus)

آسپرومازين در حيوانات كاربرد آرام‌بخشي داشته و بدون هيچ گونه اثرات قابل توجهي در دام‌هاي اهلي استفاده مي‌شود. در حيات وحش آسپرومازين براي خزندگان، دوزيستان و پستانداران كوچك توصيه شده است ولي براي جربيل‌ها منع مصرف دارد. هدف از اين مقاله بررسي علل احتمالي مرگ در يك راس كل بود. يك راس كل حدودا 5 ساله بدون هيچ گونه سابقه‌اي از بيماري و بدون رعايت استانداردهاي حمل و نقل مختص اين گونه، به پست قرنطينه سفيد كوه خرم آباد انتقال داده شد. در بدو امر حيوان علائم شديد اضطراب و بي قراري، افزايش تعداد و عمق تنفس داشت. به منظور آرام كردن حيوان 2 ميلي‌گرم آسپرومازين تجويز شد. بعد از حدود 15 دقيقه حيوان تلف شد. در كالبد گشايي حيوان عوارضي از ضربه در ناحيه فك و چشم، ادم و پرخوني ريوي، پرخوني و خونريزي در ناي، خونريزي در اندوكارد قلب و پرخوني مننژ مشاهده شد. ارزيابي‌هاي هيستوپاتولوژيكي پرخوني و خونريزي شديد ريوي، افزايش قطر ديواره ي آلوئول‌ها،  نفوذ شديد سلول‌هاي آماسي تك هسته اي به همراه نشت خفيف فيبرين در آلوئول ها را نشان داد. نتايج استفاده از آسپرومايزين در بز كوهي پيرنه نشان داد اين تركيب عوارض زيان بار استرس زنده‌گيري را كاهش مي‌دهد. اگرچه فرصت نا كافي از شروع روند بيماري تا مرگ بروز كامل ضايعات را محدود كرد اما به نظر مي‌رسد علت مرگ  فرم فوق حاد يا سندرم شوك ناشي از زنده‌گيري باشد.