فراتركيب مدل‌هاي كسب‌وكار در شهر هوشمند

در قرن حاضر شهرها با چالش‌هايي جديد مواجه هستند كه باعث شده‌اند مديريت اين شهرها با روش‌هاي پيشين پاسخگو نباشد و توسعه شهرهاي هوشمند، رويكرد جديدي براي مواجهه با اين چالش‌ها و اطمينان از توسعه پايدار شهرهاست. فعاليت‌هاي پراكنده‌اي از سوي سازمان‌هاي دولتي و شركت‌هاي خصوصي جهت پيشبرد هوشمندسازي شهرها و شكل‌گيري شهرهاي هوشمند در كشور و به‌ويژه در كلان‌شهرها انجام شده است، به نحوي كه شهر هوشمند به‌عنوان يكي از رويكردهاي اصلي در مديريت اين شهرها مطرح است. ليكن باوجود نمونه‌هاي موفق از خدمات شهرهوشمند در سال‌هاي اخير، همچنان تحول اساسي در مديريت شهري بر مبناي نگاه شهرهوشمند اتفاق نيفتاده است. يكي از علل اين عدم موفقيت، نبود ديدگاه مشترك و چارچوب‌هاي مشخص در حوزه مفاهيم شهر هوشمند بين ذينفعان مختلف است. مدل‌هاي كسب‌وكار شهر هوشمند ازجمله اين مفاهيم كليدي است كه توجه به آنها مي‌تواند نقش مهمي در هوشمند سازي شهرها داشته باشد. در مفهوم كلي آن، مدل كسب‌وكار يك شهر چارچوبي است كه در آن فعاليت توأمان شهروندان و بخش دولتي، عمومي و خصوصي با حفظ منافع هر يك در يك شبكه ارزش و باهدف توسعه پايدار و ارتقاي كيفيت زندگي آن شهر ميسر گردد. در اين پژوهش هدف آن است كه يك چارچوب جهت ارزيابي مدل‌هاي كسب‌وكار مبتني بر ادبيات موجود در زمينه شهر هوشمند و نيز ادبيات مربوط به مدل‌هاي كسب‌وكار را از طريق روش فراتركيب طراحي نمايند. در پژوهش حاضر از روش مرور نظام‌مند ادبيات براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شده است. بر همين اساس از بين 153 مقاله مرتبط، با توجه به معيارهاي كيفيت علمي، 27 مقاله اصلي انتخاب شد. سپس سه مرحله كدگذاري انجام گرفت و مفاهيم و مقوله‌ها از داده‌هاي مبتني بر ادبيات استخراج شد. درنهايت نتايج بدست آمده شامل يك مدل هفت‌بخشي است كه از تركيب ادبيات مدل‌هاي كسب‌وكار در حوزه شهر هوشمند بدست آمده است.