بررسي امكان استفاده از فاضلاب‌هاي بازيافتي و روان آب‌هاي شهري به‌ ‌عنوان منابع آب اطفاي حريق

با وجود اينكه در ايران بحران آب وجود دارد، در بسياري موارد منابع آبي آتش‌نشاني از آب شهري تأمين مي شود، استفاده از فاضلاب‌هاي بازيافتي و روان‌آب‌هاي شهري به ‌عنوان منابع آب اطفاي حريق آتش‌نشاني سبب ذخيره بخش عظيمي از منابع آبي شهري مي شود. اين تحقيق با هدف تجزيه و تحليل عوامل مؤثر بر امكان استفاده از فاضلاب‌ها و روان‌آب‌هاي شهري به‌عنوان منابع آب اطفاي حريق آتش‌نشاني صورت گرفته است. در اين تحقيق از پرسشنامه‌هاي دلفي، مقايسات زوجي، ديمتل معيارها و ديمتل زيرمعيارها استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق تعداد 10 نفر از خبرگان سازمان آتش نشاني در حوزه مورد مطالعه كه با استفاده از تكنيك گلوله برفي برگزيده شدند، را شامل شده است كه پرسشنامه خبرگان در ميان آن‌ها پخش شد. معيارهاي اصلي تحقيق براساس مطالعات علمي در اين زمينه شامل استفاده مجدد از فاضلاب تصفيه شده، استفاده از روان آب ها و حفظ منابع آبي موجود بود. هركدام از اين معيارها شامل تعدادي زيرمعيار و هر زيرمعيار شامل تعدادي شاخص بود. تجزيه‌‌وتحليل داده‌ها با استفاده از رويكرد DELPHI-ANP-DEMATEL FUZZY- صورت گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه معيار اصلي حفظ منابع آبي موجود با وزن نهائي 0.435 در اولويت اول رتبه‌بندي شد. شاخص آشغال‌گير با وزن 0.0748 اولويت اول ميان شاخص‌ها و استفاده از روان‌آب‌ها بيشترين تاثيرگذاري، تأثيرپذيري و تعامل با ساير معيارها را دارا بود. رعايت استانداردهاي بهداشتي و محيط‌زيستي بيشترين تاثيرگذاري و تعامل را در ميان زيرمعيارها و توسعه تصفيه‌خانه بيشترين تأثيرپذيري در ميان زيرمعيارها را داشت. با علم به اين شاخص ها و ميزان اهميت آن ها مي‌توان در صدد مناسب نمودن آن ها در منابع روان‌آب‌ها و يا فاضلاب‌هاي تصفيه شده برآمد تا بتوان اين منابع را به حد مطلوب براي استفاده در سيستم آتش‌نشاني رساند و يا در حفظ منابع آبي موجود اهتمام ورزيد.