نقش فنّاوري‌هاي ارتباطي ديجيتال در برقراري صلۀ رحم

نتايج برخي تحقيقات، نشان‌دهندۀ تأثير فنّاوريهاي اطلاعاتي و ارتباطي در روابط خانوادگي‌اند. هدف اين تحقيق، بررسي نقش فنّاوريهاي ارتباطي و اطلاعاتي در برقراري صلۀ رحم بين جوانان و اعضاي خانواده است. به‌بيان‌ديگر، اين پژوهش مي‌كوشد نقش استفاده از فنّاوري‌هاي ارتباطي ديجيتال مانند رايانه، تلفن همراه، اينترنت و نظاير آنها را در برقراري صلۀ رحم فيزيكي (برقراري ارتباطات رودررو) و صلۀ رحم ديجيتالي (برقراري ارتباط با خويشاوندان از طريق فنّاوريهاي ارتباطي) مطالعه كند. روش تحقيق از نوع پيمايش است و از پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته براي گردآوري داده ها استفاده شد. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل جوانان 15 تا 29 سالۀ شهر ياسوج بود كه با استفاده از فرمول كوكران، 384 نفر از آنان از طريق نمونه گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. تجزيه‌وتحليل داده ها به‌وسيلۀ نرم افزار SPSS21 اجرا شد. نتايج تحقيق نشان مي‏دهد، هرچه ميزان استفاده از فنّاوريهاي ارتباطي و اطلاعاتي افزايش يابد، ميزان صلۀ ‌رحم از طريق ابزارهاي ارتباطي ديجيتال هم تقويت مي‌شود. بين استفاده از فنّاوريهاي ارتباطي و اطلاعاتي و كمرنگ‏‏‏‏‌تركردن صلۀ ‌رحم فيزيكي، رابطۀ معناداري وجود ندارد. به‌بيان‌ديگر، نتايج اين پژوهش نه‌تنها نشان مي‌دهند كه اين ابزارها به برقراري نوع جديدي از صلۀ رحم يعني صلۀ رحم ديجيتالي كمك مي‌كنند، بلكه مدعي‌اند كه استفاده از اين فنّاوريها نقشي در كم‌كردن صلۀ رحم فيزيكي ندارد.