بررسي مؤلفه هاي اگزيستانس در عزاداران بيل

هدف اين مقاله روشنگري سه اصل اگزيستانس (استحساني، اخلاقي و ايماني) در داستان عزاداران بيل است. اگزيستانس (فلسفۀ اصالت وجود) يكي از مهم ترين و تأثيرگذارترين مكتب هاي فلسفي و ادبي جهان است كه مهد پيدايش آن اروپاست. در اين مكتب فلسفي و ادبي، انسان فاعلي آگاه شناخته مي شود و در تجربۀ هستي و لمس معناي وجود، به طور بي واسطه با موقعيت هاي مرزي «مرگ، رنج، ترس و گناه» رويارو شده و اين موقعيت ها سبب مي شوند تا انسان از ابعاد نهفته دروني خويش آگاهي يابد و خود را بهتر بشناسد. يكي از ويژگي هاي داستان عزاداران بيل، اجتماعي بودن آن است. اجتماعي بودن اين داستان عمدتاً از شناخت درست ساعدي از جامعه، دردها و مشكلات اساسي آن برمي خيزد. اين امر خود از مهم ترين دغدغه‌هاي اگزيستانس هاست. داستان هاي اين نويسنده پر از مضاميني چون مرگ و رنج، ترس و گناه است. اين نويسنده مي‌كوشد تا زشتي ها، فساد و نابرابري هاي موجود اجتماع را در برابر چشم خوانندگان به تصوير بكشد و پيامدهاي اين بي‌عدالتي را نيز بيان مي كند. نتايج تحقيق حاكي از تأثيرپذيري جهان بيني ساعدي از تحليل هاي فيلسوفان است. فلسفه اگزيستانس تحليل خود از سرنوشت بشر را بر سه استنباط بنيادي استوار ساخت و سه نشانه هستي براي آن در نظر گرفت.