روند تغييرات فتوسنتز در زيست كره خشكي با استفاده از داده‌هاي سري زماني MODIS-GPP در دوره‌ي 2015-2000

با استفاده از مشاهدات ماهواره اي مانند NDVI، fPAR و GPP مي توان تغييرات روند فتوسنتز در اكوسيستم را بررسي نمود. با اين حال برآورد روندها با داده هاي سري هاي زماني نامبرده مي تواند اختلافاتي داشته باشد كه به علت وابستگي به آناليزهاي به كار رفته در هر مجموعه داده، قدرت تفكيك مكاني و روش هاي آماري به كار رفته در محاسبه روند مي باشد. داده به كار رفته در اين مقاله مربوط به توليد ناخالص اوليه MODIS و داده هاي هواشناسي از مرجع CRU مي باشد. مدل به كار رفته در برآورد داده MODIS GPP كارايي مصرف نور است. در اين مقاله از مجموعه داده GPP، داده هاي دما و بارش براي برآورد روند فتوسنتز با قدرت تفكيك مكاني نيم درجه زيست كره خشكي در سال هاي 2000 تا 2015 استفاده شده است. هدف نهايي اين مقاله دستيابي به روند توليد ناخالص اوليه زيست كره خشكي با استفاده از آزمون معني داري منكندال در سطح اطمينان 90 درصد و شناسايي عوامل كليدي و فاكتورهاي تاثيرگذار بر فتوسنتز است. سپس توزيع مكاني همبستگي خطي ميان GPP و عوامل اقليمي مورد بررسي قرار گرفت. براساس نتايج به دست آمده علي رغم نوسانات موجود در مقادير GPP، روند اصلي حاكم بر زيست كره خشكي در اغلب سلول هاي آن، به صورت عاري از روندهاي مثبت و منفي بوده است. با اين حال در مناطق جنوبي آفريقا، مناطق استوايي آسيا و آمريكا شاهد روندهاي مثبت در ميزان فتوسنتز هستيم. الگوهاي مكاني مرتبط با تاثير عوامل اقليمي با فتوسنتز با مطالعات پيشين همخواني دارد. نتايج نشان مي دهد كه در عرض هاي جغرافيايي بالا، اصلي ترين عامل تاثيرگذار بر مقادير GPP دما بوده و همبستگي قوي تري ميان GPP با دما نسبت بارش مشاهده گرديد.