رديابي رقمي تماس: راه حلي براي جلوگيري از انتشار ويروس كرونا

كوويد19 روي زندگي بشر نوين اثرات عميقي گذاشته و معلوم نيست كه چه تاثيراتي در آينده از آن باقي خواهد ماند. تا تاريخ نگارش مقاله 37508141 تن مبتلا به اين بيماري و 1078009 تن جان خود را از اين بابت ازدست داده اند. از ساليان متمادي رديابي تماس روش اصلي براي جلوگيري از انتشار عموم بيماريهاي واگيردار و بويژه جداسازي افراد مبتلا از ديگران بوده است. براي مثال ريشه كني آبله نه بخاطر ايمن سازي عمومي بلكه بواسطه رديابي تماس ميسر شد. از منظر رسمي، رديابي تماس يعني يافت افرادي كه فرد آلوده و بيمار با آنها تماس داشته است. اين داده همراه با ساير اطلاعات مرتبط، سلسله وار از ساير افراد در تماس با فرد نخست نيز اخذ مي شود. پيشرفت هاي اخير در زمينه ي فناوري‌ها ي موقعيت يابي، رايانش همراه شبكه ي بي سيم اين امكان را فراهم ساخته تا وارد عصر نويني از رديابي تماس شويم كه مي توان آنرا رديابي رقمي تماس ناميد. حال در اين شرايط گرچه راه حلي جديد و بسيار نوآورانه براي يك مساله مهم يافت شده ولي خود سوالات و ابهامات جديدي را فراهم ساخته است. يكي از مهمترين چالشهاي فرارو، عدم استقبال مردم از چنين سيستمي بخاطر حفظ حريم شخصي است. زيرا در سيستمهاي متمركز با دانستن موقعيت افراد، كسانيكه با آنها در تماس بوده و محل چنين تماسهايي كه اطلاعات كاملا شخصي محسوب مي شوند، امكان سوء استفاده را فراهم مي سازد. از سوي ديگر مديريت قوي و اثربخشي آن در مهار انتشار ويروس كرونا نياز به اطلاعات دقيق و كامل دارد. در مقاله حاضر ضمن مرور ابزار رديابي رقمي، سيستم هاي متمركز و غير متمركز، مزايا و معايب هركدام بررسي مي شوند.