بررسي ميزان تغييرات آلاينده‌هاي هوا در دوره انتشار ويروس كوويد-19 در ايران با استفاده از اطلاعات ماهواره سنتينل5

يكي از چالش هاي اقتصادي كه كشورهاي در حال توسعه با آن روبرو هستند، هزينه هاي صرف شده براي مقابله با آلودگي هوا و بهبود كيفيت آن است. از طرف ديگر علاوه بر هزينه، سلامتي افراد جامعه و بيماري هاي موجود نيز ارتباط مستقيمي با كيفيت هوا دارند. از اين‌رو بررسي و تحليل تغييرات آلاينده هاي هوا شامل دي‌اكسيد نيتروژن، مونوكسيد كربن و ازن مي تواند اطلاعات ارزشمندي براي تحليل كيفيت هوا در اختيار متخصصين قرار دهد. وجود سنجنده‌هاي با قدرت تفكيك مكاني بالا به منظور مطالعه كاربردهاي متنوع، متخصصين اين حوزه را قادر به مطالعه اغلب پديده هاي محيطي كرده است. در پژوهش حاضر تغييرات زماني و مكاني ميزان آلاينده‌هاي جوي با استفاده از داده هاي ماهواره سنتينل5 در فروردين ماه 1399 همزمان با انتشار ويروس كوويد19 براي كشور ايران تعيين شده و با مقادير دوره مشابه در سال 98 مقايسه شده است. انتشار ويروس كوويد19 در اين بازه، پيامدهاي متنوعي داشت كه منجر به كاهش فعاليت كارخانه ها و همچنين كاهش تردد وسايل نقليه گرديد. در اين پژوهش، به منظور بررسي تاثير عوامل مذكور، تغييرات زماني و توزيع مكاني آلاينده‌هايي نظير هواويزها، دي‌اكسيد نيتروژن، مونوكسيد كربن و ازن در فاصله بين اين دو زمان تجزيه و تحليل شدند. نتايج كمي و كيفي، نشان دهنده بهبود كيفيت هوا در فروردين 1399 نسبت به ماه مشابه سال قبل مي باشد. بر اساس نتايج بدست آمده، ميزان غلظت دي اكسيد نيتروژن كل ستون جو و دي‌اكسيد نيتروژن موجود در وردسپهر كه ارتباط مستقيمي با حمل و نقل و فعاليت‌هاي انساني دارد، كاهش يافته است.