توسعه‌ي سامانه‌ تصميم‌گيري مكاني مشاركتي مبتني بر اطلاعات جغرافيايي داوطلبانه‌ به منظور توزيع كمك‌هاي امدادي در هنگام وقوع بلاياي طبيعي

وقوع بلاياي طبيعي مختلف مانند سيل، زلزله و ... جز جدايي ناپذير زندگي انسان ها در تمام نقاط جهان و ادوار زمان مي باشد. برخي از كشورها مانند ايران به دليل واقع شدن در موقعيت جغرافيايي و شرايط اقليمي خاص، بيشتر مستعد بروز اين حوادث مي باشند. مديريت بحران در هنگام وقوع اين بلايا امري مهم و قابل توجه است كه مي تواند خسارات جاني، مالي و رواني را كاهش داده و مانع از تحميل هزينه هاي گزاف به كشور شود. توزيع صحيح و عادلانه ي كمك هاي امدادي يكي از وجوه مهم در مديريت بحران است. توزيع سنتي و غيرسيستمي كمك ها به دليل نبود اطلاعات دقيق از موقعيت مناطق آسيب ديده و نوع نيازهاي مردم در آنجا، ناهماهنگي بين نهادهاي مختلف در توزيع كمك ها و عدم آگاهي از نوع و ميزان كمك‌هاي تخصيص‌يافته توسط گروه‌هاي مختلف، سبب بروز مشكلاتي از قبيل توزيع ناعادلانه ي كمك ها به صورت انباشت و هدررفت بعضي اقلام در برخي نواحي و ناياب و گران شدن بعضي ديگر از اقلام در نواحي ديگر مي شود. در پژوهش حاضر، يك سيستم تصميم‌گيري مكاني مبتني بر اطلاعات جغرافيايي داوطلبانه به منظور توزيع صحيح و عادلانه ي كمك هاي امدادي در هنگام وقوع بلاياي طبيعي ارائه و پياده سازي شده است كه از نيازها و وظايف عوامل دست اندركار پشتيباني مي‌كند. چارچوب پيشنهادي شامل دو فاز اصلي مي باشد. در فاز اول، داده هاي مربوط به مناطق آسيب ديده و نيازهاي آنها توسط سه گروه كاربران در بستر اطلاعات جغرافيايي داوطلبانه جمع آوري مي‌گردد. اين داده ها شامل داده هاي مربوط به موقعيت مكاني و نيازهاي نواحي آسيب ديده مي باشد. پس از جمع آوري حجم عظيمي از داده ها، در فاز دوم با كمك ابزارهاي تحليل تصميم گيري چندمعياره، مناطق آسيب ديده از نظر نياز به كمك ها و اقلام اولويت بندي مي شوند و مديريت و نظارت بر فرآيند توزيع اقلام و تخصيص كمك ها به مناطق مختلف آسيب ديده، صورت مي گيرد. تسريع در شناسايي مناطق آسيب ديده، توزيع به موقع و هدفمند كمك ها به نحوي كه متناسب با نوع و ميزان نيازها باشد، مشاركت مؤثر مردم آسيب ديده و امدادگران، جلوگيري از هدررفت كمك ها و سوء استفاده هاي احتمالي و صرفه جويي در وقت و هزينه، از مزاياي بكارگيري سيستم پيشنهادي مي باشد.