تاثير شش هفته تمرين تناوبي شديد بر مقادير بيان ژن MMP-9، eNOS و نسبت VEGF به COL-18 در رت‌هاي مبتلا به آنفاركتوس ميوكارد

هدف:انفاركتوس ميوكارد، مرگ سلولي بخشي از عضله قلب به علت از بين رفتن جريان خون است. فرايند مولكولي افزايش تراكم مويرگي در پاسخ به فعاليت هنوز معلوم نيست. لذا اين پژوهش با هدف ارزيابي اثر شش هفته شدت تمرين تناوبي شديد بر مقادير MMP-9 و eNOS و نسبت VEGF به COL18 در رت هاي مبتلا به آنفاركتوس ميوكارد انجام گرفت.روش تحقيق18سررت نر نژاد ويستار 10هفته اي با وزن 250 تا 300گرم در دو گروه تمرين تناوبي شديد(60 دقيقه دويدن تناوبي روي تردميل و هر تناوب شامل چهار دقيقه با شدت 85-90 و دو دقيقه بازيافت فعال با شدت 50-60 درصد VO2max، چهار روز در هفته و به مدت شش هفته) و گروه كنترل(بدون مداخله تمرين) قرار گرفتند. بعد از آن رت ها به انفاركتوس ميوكارد مبتلا و بيان ژن هاي MMP-9 و eNOS وVEGF و COL18 توسط PCR Real time بررسي شد. داده ها با استفاده از نرم افزار نسخه spss18(α≥0.05) به روش آماري T مستقل تجزيه و تحليل شدند. نتايجنتايج آزمون تي مستقل نشان داد مقادير MMP-9 گروه تمرين تناوبي شديد (3.541) به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل(1.002)(0.012=P) و مقادير eNOS گروه تمرين تناوبي شديد(4.23) نيز به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل (3.68) است(0/014=P) اما افزايش نسب VEGF به COL18 گروه تمرين تناوبي شديد(mg/ml1.856) نسبت به كنترل(mg/ml1.245) معنادار نيست(0.263=P) .بحث و نتيجه گيري به طور كلي شش هفته تمرين تناوبي شديد باعث افزايش عوامل آنژيوژنز و بهبود عملكرد قلبي در رت هاي نر نژاد ويستار پس از وقوع آنفاركتوس ميوكارد مي‌شود.