بررسي عملكرد پيش‌‌بيني‌‌هاي مبتني بر چرخه عمر و تعيين مؤلفه‌‌هاي مؤثر بر آن

هدف: پيش‌بيني‌هاي رشد و سودآوري شركت نهاده‌هايي مهم در فرآيند ارزش‌گذاري هستند. علاوه بر اين، برآوردهاي بازگشت به ميانگين اثرات مهمي در تعيين افق‌هاي پيش‌بيني بهينه الگو‌هاي ارزش‌گذاري مبتني بر حسابداري به همراه داشته و مي‌توانند به‌عنوان نهاده در برآورد پارامترهاي ارزش نهايي وضعيت پايدار انجام وظيفه كنند. هدف اصلي اين پژوهش آزمون اين فرضيه است كه آيا الگو‌هاي بازگشت به ميانگين مبتني بر چرخه عمر در مقايسه با ا‌لگوهاي مختص صنعت و اقتصاد كل، داراي نتايج بهتر در پيش‌بيني‌هاي سودآوري و رشد هستند يا خير؟  روش: جهت بررسي موضوع، بر اساس رگرسيون چندجمله‌اي، داده‌هاي 161 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي بازه زماني 10 ساله 1396-1387 از نرم‌افزار رهاورد نوين، صورت‌هاي مالي و سايت رسمي بورس اوراق بهادار تهران جمع‌آوري و براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش استفاده شد.  يافته‌ها: نتايج شواهدي را ارائه دادند كه در اغلب موارد پيش‌بيني‌هاي رشد و سودآوري به‌دست‌آمده از الگو‌‌هاي بازگشت به ميانگين صنعت، بر پيش‌بيني‌هاي به‌دست‌آمده از الگو‌‌هاي چرخه عمر و كل اقتصاد برتري داشته است. نتايج بررسي فرضيه دوم پژوهش هرچند دقت بيشتر پيش‌بيني مديريت نسبت به ساير الگو‌‌ها را نشان مي‌دهد، اما حاكي از اين است كه مديران به هنگام انجام پيش‌بيني‌هاي سود اهميت چرخه عمر شركت را درك نموده‌اند. علاوه بر اين، رويكرد مبتني بر چرخه عمر در شرايطي به بهترين نحو عمل مي‌كند كه درصد مالكيت سهامداران نهادي در سطح بالا و عدم قطعيت، سودآوري و دارايي‌هاي شركت در سطح پاييني قرار داشته باشد.  نتيجه‌گيري: به‌طوركلي، نتايج حاكي از برتري نسبي پيش‌بيني‌هاي الگو‌‌هاي بازگشت به ميانگين صنعت، بر پيش‌بيني‌هاي به‌دست‌آمده از الگو‌‌هاي چرخه عمر و كل اقتصاد است. هرچند يافته‌هاي پژوهش شواهدي از قدرت توضيح دهندگي بيشتر الگو‌ي چرخه عمر در مقايسه با ساير الگو‌‌ها به دست نمي‌دهد، اما نشان مي‌دهد مديران به هنگام انجام پيش‌بيني‌هاي سود اهميت چرخه عمر شركت را درك نموده‌اند.