اثر بخشي گروه درماني مبتني بر آموزش تيپ هاي شخصيتي DSM- 5 بر كاهش تعارضات زناشويي

زمينه و هدف : تعارضات زناشويي از مشكلات شايع در ميان زوج‌هاي جوان است. سالانه بسياري از مراجعات به مراكز روانشناسي به دليل تعارضات زناشويي است. عدم آگاهي از مهارت‌هاي برقراري ارتباط، سبك هاي دلبتسگي، اطلاع ناكافي از خصوصيات شخصيتي همسر، از جمله عوامل پديد آورنده تعارضات است. هدف از اين پژوهش تعيين و اثر بخشي گروه درماني مبتني بر آموزش تيپ‌هاي شخصيتي DSM 5بر كاهش تعارضات زناشويي بود. روش بررسي: اين پژوهش يك پژوهش شبه آزمايشي و طرح آن از نوع پيش آزمون‌ـ پس آزمون بدون گروه كنترل بود، جامعه آماري مورد مطالعه 16 زوج بودند كه در دوره زماني پاييز ۱۳۹۸ جهت كاهش تعارضات زناشويي به اطلاعيه گروه درماني مراجعه كردند. شركت كنندگان از طبقات اجتماعي و اقتصادي بالاي جامعه بودند و ميزان تحصيلات آن‌ها كارشناسي و بالاتر بود. ابتدا زوج‌ها به آزمون تعارضات زناشويي ثنايي پاسخ دادند. سپس تحت آموزش 8 جلسه اي تيپ‌هاي شخصيت قرار گرفتند كه هر جلسه به مدت ۱ ساعت بود. اعضاء قبل و بعد از آموزش با پرسشنامه تعارضات زناشويي ثنايي مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون تي وابسته تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش گروهي تيپ‌هاي شخصيت بر كاهش تعارضات زناشويي مؤثر است. بين ميانگين داده‌هاي پيش آزمون با پس آزمون تفاوت معني‌داري وجود دارد(002 p و 4.71=)13(=t) به اين صورت كه ميانگين كلي تعارضات زناشويي اعضاء به طور معني‌داري پس از گروه درمان كمتر از ميانگين تعارضات آنها پيش از گروه درماني بوده است. در تمامي‌خرده مقياس‌هاي تعارضات زناشويي پس از اجراي آموزش گروهي تفاوت معني‌داري ديده مي‌شود(0.05 p) به استثناء زير مقياس جلب حمايت فرزند و افزايش رابطه با خويشاوندان خود.نتيجه‌گيري: به اين ترتيب مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه افزايش آگاهي زوجين نسبت به تيپ شخصيتي يكديگر و شناخت نقاط قوت و ضعف شخصيتي آنها مي‌تواند گام مؤثري در كاهش تعارضات زناشويي داشته باشد. هم‌چنين تمايل زوجين پس از آگاهي از تيپ‌هاي شناختي براي پيگيري جلسات درمان فردي و حل تعارضات درون رواني افزايش يافت.