اثربخشي آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن‫ آگاهي بر افسردگي، اضطراب و استرس افراد در معرض خطر ابتلا به كوويد19

زمينه و هدف: ويروس كوويد19 يكي از مهمترين تهديداتي است كه در حال حاضر بسياري از كشورهاي جهان با آن روبرو هستند. تمركز بيشتر پژوهش‫ ها بر محور پاتوفيزيولوژي، تشخيص و درمان اين بيماري است و از تهديدهاي ناشي از اين بيماري بر سلامت روان غفلت شده است. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر افسردگي، اضطراب و استرس افراد در معرض خطر ابتلا به كوويد19 انجام شد. روش كار: براي اين كار، از طرح تك آزمودني چند خط پايه با پيگيري استفاده شد و از بين مراجعان مركز خدمات روان‫شناختي آرامش انديشه تبريز، در فاصله تير تا شهريور 99، سه نفر به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه افسردگي، اضطراب، استرس (DASS21) در مراحل خط پايه، مداخله و پيگيري استفاده شد. مداخله با استفاده از روش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي و در قالب 8 جلسه اجرا شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از درصد بهبودي، اندازه اثر و تحليل نموداري استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي، تاثير معناداري در كاهش افسردگي، اضطراب و استرس افراد در معرض خطر دارد. به اين ترتيب، اندازه اثر آموزش در اين متغيرها در هر سه شركت كننده، بالاتر از 1/15 بود و اين تاثير در پايان مرحله پيگيري نيز پابرجا بود. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش مي‫توان نتيجه گرفت كه كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي، مي‫تواند به عنوان مداخله اي اثربخش در خدمات روان شناختي افراد در معرض خطر بيماري كوويد19 گنجانده شود.