تقابل مديريت ريسك بنگاه و اقتصاد نئوكلاسيك در شركت‌هاي بيمه‌ با تمركز بر بيمه درمان تكميلي

ﻫﺪف: اين مقاله، نحوه تأثير فرهنگ ريسك بر عملكرد مديريت ريسك در شركت‌هاي بيمه ارائه‌كننده بيمه درمان تكميلي را از دو منظر اقتصاد نئوكلاسيك و مديريت ريسك بنگاه مورد بررسي قرار مي‌دهد. روش ﺷﻨﺎﺳﯽ: فرايند سلسله مراتبي  (AHP) ﯾﺎﻓﺘﻪ‌ﻫﺎ: در اين مقاله اصول ده‌گانه مديريت ريسك و چهار فرهنگ مبتني بر تئوري عقلانيت متكثر ارائه شد و عقايد و اصول اقتصاد نئوكلاسيك و مديريت ريسك بنگاه براي شركت‌هاي بيمه ارائه‌كننده رشته بيمه درمان تكميلي مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه اصول «مديريت ريسك بنگاه» با وزن 62.1 درصد نسبت به «اقتصاد نئوكلاسيك» با وزن 37.9 بالاترين رتبه را نسبت به هدف كلي بدست آورده است. همچنين معيارهاي «اشتهاي ريسك» و «تفكيك اقدامات و مديريت ريسك» در انتخاب مديريت ريسك بنگاه بيشترين وزن را نسبت به ديگر معيارها كسب كردند. ﻧﺘﯿﺠﻪ‌ﮔﯿﺮي: براساس يافته‌هاي پژوهش اين نتيجه حاصل مي‌شود كه مباني فرهنگ ريسك با اصول مديريت ريسك بنگاه سازگارتر است ولي اين بدان معنا نيست كه اصول مديريت ريسك بنگاه و اقتصاد نئوكلاسيك نمي‌توانند به صورت همزمان در يك شركت مورد استفاده كارا قرار گيرند. بلكه شركت‌هاي بيمه تركيبي از اين دو اصل را انتخاب مي‌كنند. به عبارت ديگر شركت‌هاي بيمه تركيب مختلفي از چهار رويكرد مبتني بر تئوري عقلانيت متكثر را انتخاب مي‌كنند. همچنين با توجه به اينكه نگرش بيمه مركزي نسبت به راهبرد ريسك داراي اثراتي بر فرهنگ ريسك شركت‌هاي بيمه مي‌باشد توصيه مي‌شود بيمه مركزي در اين زمينه نگرش بهينه‌اي را با توجه به شرايط و اقتضائات صنعت بيمه كشور اتخاذ كند. طبقه بندي موضوعي: B13, G22, G32