تعيين عوامل مؤثر بر سيماي فرسايش خاك در ديم‌زارهاي استان كرمانشاه بر پايه شبيه‌سازي ميداني بارندگي

در چند دهه اخير ديم‌زارهاي كم بازده به‌عنوان كانون‌هاي اصلي فرسايش خاك و توليد رسوب در كشور شناخته‌شده‌اند؛ بنابراين انجام تحقيقات بيشتري در مورد عوامل مؤثر بر فرسايش و توليد رسوب اين اراضي ضرورت دارد. اين تحقيق با هدف بررسي سيماي فرسايش خاك در ديم زارهاي استان كرمانشاه و تعيين تأثير مديريت كاربري، توپوگرافي و شيب بر فرسايش در اين اراضي با استفاده از شبيه‌ساز باران صحرايي انجام شد. به اين منظور، در يك بررسي اوليه وضعيت فرسايش در ديم زارهاي شيب‌دار استان با بازديدهاي ميداني بررسي شد. سپس در برخي مزارع معرف (از نظر وضعيت فرسايش، طبقه شيب و اقليم)، وضعيت فرسايش موجود، مديريت زراعي و مولفه‌هاي آن موردبررسي قرار گرفت و نمونه‌برداري از خاك سطحي انجام شد. تعداد 11 مزرعه در شرايط مديريتي معرف استان و در شيب‌هاي غالب (10 تا 30 درصد)، انتخاب و آزمايش شبيه‌سازي باران با شدت 25 ميلي متر بر ساعت و به مدت 10 دقيقه در آن‌ها انجام و فرسايش و روانآب توليدي اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه در ديمزارهاي شيب دار، به ترتيب اولويت درصد بقاياي محصول و شيب، به طور معني داري روند توليد رواناب و فرسايش خاك را كنترل مي‌كنند.