تحليل شبكه بهره‌برداران محلي روستاي گزير در راستاي مديريت مشاركتي منابع آب

مديريت مشاركتي منابع آب يكي از مهم‌ترين رويكردهاي مديريتي در منابع آب است؛ كه دستيابي به آن نياز به تقويت سرمايه اجتماعي است؛ از سويي نقش بهره‌برداران محلي منابع آب در افزايش ميزان اين سرمايه غيرقابل‌انكار است. رويكرد تحليل شبكه اجتماعي ازجمله راهكارهايي است كه با بررسي الگوي روابط بين بهره‌برداران محلي نقش مهمي در برنامه‌ريزي، سياست‌گذاري و اجراي موفق مديريت مشاركتي منابع آب دارد. در اين تحقيق به بررسي روابط اجتماعي بين 143 كشاورز روستاي گزير از توابع شهرستان بندرلنگه كه از سازه‌هاي بومي جهت آبياري نخلستان‌ها استفاده مي‌كنند با استفاده از رويكرد تحليل شبكه و سنجش شاخص‌هاي سطح كلان شبكه (تراكم، دوسويگي پيوندها و ميانگين فاصله ژئودزيك) پرداخته‌شده است؛ كه داده‌هاي اين پژوهش نيز در فصل پاييز و زمستان سال 1396 جمع‌آوري گرديد. نتايج بيانگر سرمايه اجتماعي غني است كه ميزان مطلوب اين سرمايه ناشي از كاربردي بودن و اهميت سازه هاي مشترك بومي، به‌ويژه سازه آب‌انبار جهت مديريت منابع آب از طريق پيوندهاي قوي مشورت (زمان بارندگي) و مشاركت در امور مربوط به اين سازه‌ها است؛ بنابراين حفظ سازه‌هاي بومي مشترك منابع آب، سبب تقويت سرمايه اجتماعي و درنتيجه افزايش تاب‌آوري جامعه در برابر تنش‌ها در راستاي مديريت مشاركتي منابع آب مي‌گردد.