تخصيص بهينه منابع آب حوزه آبخيز خانميرزا با استفاده از مدل WEAP

محدوديت منابع آب و افزايش تعداد و تنوع حقابه‌بران موجب شده كه تخصيص بهينه آب، بيش از پيش اهميت پيدا كند. حوزه آبخيز خانميرزا در استان چهارمحال‌وبختياري، توسعه غيرپايداري را با اتكا به منابع آب زيرزميني تجربه كرده است. در نتيجه برداشت هاي نامتعادل، افت شديدي در آبخوان دشت خانميرزا به وجود آمده است. به منظور بررسي تخصيص و تغييرات مكاني منابع آب، مدل تخصيص حوزه آبخيز خانميرزا در محيط WEAP با تعريف سال پايه (1393)، سال افق طرح (1403) و گام‌هاي زماني يك ماهه توسعه داده شد. چهار سناريوي محتمل شامل سناريوي مرجع، سناريوي بدبينانه، سناريوي خوش‌بينانه و سناريوي واقع‌گرايانه در ده سال آينده در مدل WEAP بررسي شدند. نتايج نشان داد به ترتيب درسناريوي مرجع، بدبينانه، خوش‌بينانه و واقع‌گرايانه 51، 79، 30 و 41 ميليون مترمكعب از حجم تقاضا قابل تأمين نيست. با توجه به حجم بالاي نياز آبي در بخش كشاورزي، نياز به مديريت و برنامه‌ريزي ويژه در اين بخش جهت جلوگيري از افت آب زيرزميني ، كاملاً ملموس مي باشد. همچنين نياز بخش كشاورزي در حوزه مورد مطالعه به‌صورت رقيب حقابه محيط زيست عمل مي‌كند و بدون مديريت زمين، مديريت بخش آب با تنش مواجه خواهد بود.