تحليل هزينه‌ي چرخه‌ي عمر تصميمات تعمير و ‌نگه‌داري با استفاده از خروجي مدل پيش‌بيني ماركوف بر مبناي اطلاعات ماشين اندازه‌گير خط راه‌آهن

سيستم حمل‌ونقل ريلي نقش مهم و حياتي در توسعه اقتصاد كشورها دارد. اين سيستم در طول زمان‌ بر اساس بهره‌برداري و شرايط آب و هوايي فرسوده مي‌شود و به تعمير و ‌نگه‌داري نياز دارد. يكي از اهداف اين عمليات، ‌نگه‌داري خطوط در يك وضعيت قابل‌قبول و جلوگيري از انحراف بيش‌ازحد آن‌ها نسبت به وضعيت مطلوب است. در راه‌آهن سامانه مديريت تعمير و ‌نگه‌داري خط آهن جهت بهينه كردن فعاليت‌ها و كاهش هزينه‌هاي مرتبط با آن‌ها مطالعه و پياده‌سازي ‌‌شده‌است. چنين سامانه‌هايي براي پيش‌بيني وضعيت آتي خرابي، از تكنيك‌هاي مختلفي استفاده كرده‌اند. انتخاب بهترين سياست تعمير و ‌نگه‌داري هدف اين سامانه‌ها است. براي ‌‌اين‌كه سياست اتخاذي، بهترين و مقرون‌به‌صرفه‌‌ترين انتخاب باشد، نياز است كه تحليل هزينه دوره عمر صورت پذيرد. در ادامه به كمك مدل ‌پيش‌بيني زوال ماركوف پيشين، مدل هزينه دوره عمر براي بالاست و ريل به عنوان اجزاي نگران كننده پيشنهاد مي‌شود. در انتها مشخص شد كه هزينه‌هاي اصلي در بخش بالاست مربوط به هزينه نوسازي بالاست و عدم در دسترس بودن خط است. همانگونه كه مشاهده شد كمترين هزينه دوره عمر بالاست در بازه تناژ 100 تا 150 ميليون تن ناخالص رخ مي‌دهد. در اين مطالعه با فرض تناژ ساليانه (16 ميليون تن ناخالص) كه پيشتر عنوان شد، نتيجه مي‌شود كه عمر نوسازي بالاست حدودا 6 تا 10 سال است. اين عدد براي ريل 500 تا 540 ميليون تن ناخالص است كه معادل 30 تا 35 سال است.