اثر تاريخ كاشت و كود نيتروژن بر خصوصيات كمّي و كيفي، و كارايي نيتروژن در Lallemantia iberica (M.Bieb.) Fisch. C.A.Mey. و Lallemantia royleana (Benth.) Benth.

به‌منظور بررسي اثر تاريخ كاشت و كود نيتروژن بر خصوصيات كمي و كيفي و كارايي نيتروژن بالنگو شهري (Lallemantia iberica (M.Bieb.) Fisch. C.A.Mey.) و بالنگو شيرازي (L. royleana (Benth.) Benth.)، آزمايشي به‌صورت اسپيلت پلات فاكتوريل و در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در دانشكده كشاورزي دانشگاه شاهد اجرا شد. تيمارها شامل تاريخ كاشت به‌عنوان عامل اصلي در دو سطح كشت پاييزه و بهاره، و كود نيتروژن در سه سطح صفر، 50% (8 كيلوگرم در هكتار) و 100% (16 كيلوگرم در هكتار) و دو گونه از جنس بالنگو (Lallemantia)به‌عنوان عوامل فرعي بودند. نتايج تجزيه واريانس معني‌دار بودن اثر تاريخ كاشت، كود نيتروژن، گونه گياهي و اثر متقابل هر سه تيمار را بر روي عملكرد دانه، وزن هزار‌دانه، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ، محتواي كلروفيل برگ، محتواي پروتئين، نيتروژن و موسيلاژ بذر، و كارايي جذب، مصرف و استفاده نيتروژن نشان داد. كشت پاييزه در مقايسه با كشت بهاره بيشترين تأثير مثبت و افزايشي را بر روي صفات مورد بررسي به‌جز ميزان نيتروژن بذر داشت. نتايج نشان داد كه مصرف16 كيلوگرم در هكتار كود نيتروژن در هر دو تاريخ كشت موجب افزايش خصوصيات كمي و كيفي هر دو گونه بالنگو نسبت به شرايط عدم مصرف كود شد. افزايش مصرف كود نيتروژن نسبت به شرايط عدم مصرف كود موجب افزايش كارايي جذب و استفاده نيتروژن در كشت پاييزه و بهاره در هر دو گونه بالنگو شد. افزايش مصرف كود نيتروژن در كشت پاييزه موجب افزايش كارايي مصرف نيتروژن هر دو گونه بالنگو شد، اما در كشت بهاره كارايي مصرف نيتروژن در شرايط عدم مصرف كود نسبت به مصرف سطوح مختلف كود نيروژن بالاتر بود. بالنگو شهري در مقايسه با بالنگو شيرازي در هر دو تاريخ كشت واكنش مثبت بيشتري به كود نيتروژن نشان داد.