اثر سيليكون و نانوسيليكون بر برخي ويژگي‌هاي مورفوفيزيولوژيك و فيتوشيميايي گياه نعناع فلفلي (Mentha piperita L.) تحت تنش شوري

شوري يكي از مهم‌ترين تنش‌هاي غيرزنده محيطي و محدود‌كننده رشد و توليد گياهان مي‌باشد. از طرفي، سيليسيوم (Si) دومين عنصر فراوان در خاك است و موجب كاهش تنش‌هاي زيستي و غيرزيستي در گياهان مي‌گردد. بدين منظور، در اين تحقيق، اثر سيليكون و نانوسيليكون (50 و 100 ميلي‌گرم در ‌ليتر) بر برخي ويژگي‌هاي مورفوفيزيولوژيك و فيتوشيميايي گياه نعناع فلفلي (Mentha piperita L.) تحت تنش شوري در سطوح مختلف كلريد‌سديم (صفر، 50 و 100 ميلي‌گرم در ‌ليتر) در گلخانه به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح آماري كاملا تصادفي در سه تكرار در سال 1398بررسي شد. نتايج نشان داد كه تنش شوري به‌طور معني‌داري موجب كاهش وزن تر و خشك اندام هوايي و ريشه و محتواي كلروفيل، فنل‌كل و پروتئين شد. فعاليت آنزيم‌هاي سوپراكسيد ديسموتاز و پراكسيداز و درصد اسانس در سطوح مختلف شوري متفاوت بود. ميزان پرولين نيز در اثر تيمار كلريد‌سديم 100 ميلي‌گرم در ‌ليتر به‌طور معني‌داري افزايش يافت. تيمار گياهان با سطوح مختلف سيليكون و نانوسيليكون موجب كاهش اثرات منفي تنش شوري در شاخص‌هاي مورد ارزيابي گرديد. تيمار نانوسيليكون100 ميلي‌گرم در ‌ليتر بيشترين مهار اثرات تنش شوري بر شاخص‌هاي رشد، فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدان و درصد اسانس را نشان داد. لذا با توجه به نتايج حاصل از پژوهش حاضر مي‌توان محلول‌پاشي سيليكون و نانوسيليكون را جهت كاهش اثرات منفي تنش شوري در گياه نعناع فلفلي توصيه نمود.